Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Praktyka w Inspekcji Weterynaryjnej (80 godzin)

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: W.8s.PwIW.SJ.WETXX
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0841) Weterynaria Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Praktyka w Inspekcji Weterynaryjnej (80 godzin)
Jednostka: Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Praktyczne kształcenie studentów IV roku w czasie praktyk wakacyjnych z zakresu pracy w Ispekcji Weterynaryjnej. Nabywanie praktyczne umiejętnościi do pracy we wszelkiego rodzaju zakładach i przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją materiałów paszowych.

Przygotowanie praktyczne studentów do pracy w charakterze państwowego lub prywatnego lekarza weterynarii

w zakresie weterynaryjnych aspektów ochrony zdrowia konsumenta. Studenci zapoznają się i praktycznie opanowują metody badania sanitarno-weterynaryjnego zwierząt rzeźnych.

Pełny opis:

Głównym celem kształcenia praktycznego jest zapoznanie studentów z podstawowymi polskimi i europejskimi aktami

prawnymi związanymi z higieną środków żywienia zwierząt, zagrożeniami zdrowia zwierząt i ludzi związanymi z

obecnością w środkach żywienia zwierząt szkodliwych czynników chemicznych i biologicznych, zależnościami

pomiędzy jakością zdrowotną środków żywienia zwierząt i bezpieczeństwem żywności oraz zasadami nadzoru

lekarsko-weterynaryjnego nad produkcją

Studenci nabywają praktyczne umiejętnościi do pracy we wszelkiego rodzaju zakładach i przedsiębiorstwach zajmujących się

produkcją materiałów paszowych, dodatków paszowych i pasz; w laboratoriach zajmujących się oceną jakości

handlowej i zdrowotnej środków żywienia zwierząt oraz w Inspekcji Weterynaryjnej jako eksperci ds. środków

żywienia zwierząt.

Przygotowanie praktyczne studentów do pracy w charakterze państwowego lub prywatnego lekarza weterynarii

w zakresie weterynaryjnych aspektów ochrony zdrowia konsumenta. Studenci zapoznają się i praktycznie opanowują metody badania sanitarno-weterynaryjnego zwierząt rzeźnych (bydła, świń, koni, drobiu,

królików, nutrii) oraz zwierząt łownych i dziczyzny, metody badania makroskopowego, bakteriologicznego,

serologicznego, parazytologicznego, fizykochemicznego i organoleptycznego mięsa, a także zdobywają wiedzę dotyczącą

podejmowania ocen sanitarno-weterynaryjnych mięsa na podstawie powyższych badań . Celem jest również przyswojenie wiadomości z zakresu nadzoru sanitarno-weterynaryjnego nad punktami skupu zwierząt, transportem, rzeźniami, należącego do obowiązków Inspekcji Weterynaryjnej oraz poznanie prawodawstwa weterynaryjnego

związanego z badaniem i oceną sanitarno-weterynaryjną zwierząt rzeźnych i mięsa. W przebiegu nauczania szczególna

uwaga zwrócona jest na zagadnienia związane z dobrostanem zwierząt rzeźnych.

Literatura:

Hańczakowski P. 2001. Substancje antyodżywcze występujące w paszach roślinnych [W:] Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Warszawa, PWN.

Janicki J., Warchalewski J., Skupin J., Kowalczyk J. 1970. Inhibitory trypsyny pochodzenia roślinnego. Post. Biochem. 16: 101-118.

Janiszowski W., Wojciechowski Z. 1971. Biosynteza polisacharydów ściany komórkowej roślin wyższych. Post. Biochem. 17; 291-301.

Jamroz D. 2001. Antyżywieniowe i toksyczne składniki pasz [W:] Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Warszawa, PWN.

Kączkowski J. 1987. Biochemia roślin. Warszawa. PWN.

Grabowski T., Kijowski J. (red): Mięso i przetwory drobiowe. Warszawa 2004, WNT.

Kołożyn - Krajewska D. (red.): Higiena produkcji żywności. Warszawa, 2003. Wyd. SGGW-AR.

Olszewski A: Technologia przetwórstwa mięsa.WNT. Warszawa, 2002.

Praca zbiorowa pod red. Pisula A. i Pośpiech E.: Mięso – podstawy nauki i technologii. Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2011

Prost E. K.: Zwierzęta rzeźne i mięso – ocena i higiena. Lublin 2006. Lubelskie Towarzystwo Naukowe.

Tropiło J., Kiszczak L. 2007.: Badanie i ocena sanitarno-weterynaryjna zwierząt łownych i dziczyzny. Wyd. Wieś Jutra.

Tropiło J., Kiszczak L., Jaworek D. 1994.: Higiena zwierząt rzeźnych i mięsa. Ćwiczenia laboratoryjne i terenowe. Wyd. SGGW.

Witrowa-Rajchert D., Nowak D (red): Metody zapewnienia jakości i bezpieczeństwa w przetwórstwie żywności. Warszawa, 2004. Wyd. SGGW

Efekty uczenia się:

- ocenia właściwy stan odżywienia zwierzęcia

opisuje zasady żywienia zwierząt (z uwzględnieniem różnic gatunkowych), układa i analizuje dawki pokarmowe

opisuje warunki właściwego zagospodarowywania i utylizacji produktów ubocznych i odpadów związanych z produkcją zwierzęcą

zna zasady funkcjonowania państwowej służby weterynaryjnej, także w aspekcie ochrony zdrowia publicznego

opisuje i interpretuje zasady ochrony zdrowia

konsumenta przez właściwy nadzór nad produkcją

środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego

opisuje, interpretuje i ocenia warunki higieny i

technologii produkcji oraz bezpieczeństwa żywności, a

także posługuje się właściwymi aktami prawnymi

regulującymi nadzór weterynaryjny

przeprowadza badanie przed – i poubojowe

zwierząt

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie na podstawie oceny przebiegu praktyki udokumentowanej w dzienniczku praktyk i zaliczenia teoretycznego.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)