Monitoring i diagnostyka agrofagów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.x.MDA1A.NM.RROOS |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Monitoring i diagnostyka agrofagów |
Jednostka: | Katedra Ochrony Środowiska Rolniczego |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Zapoznanie się z metodami monitoringu i diagnostyki szkodników i chorób roślin uprawnych.Metody monitoringu, lustracja roślin, wykorzystanie wskaźników fenologicznych. Progi ekonomicznej szkodliwości chorób i szkodników. Oznaczenie ważniejszych szkodników i owadów pożytecznych. Etiologia i podstawy diagnostyki chorób roślin. |
Pełny opis: |
Wykłady 1. Omówienie podstawowych problemów dotyczących monitoringu chorób i szkodników w aspekcie nowoczesnej ochrony roślin. Rola i znaczenie monitoringu w integrowanych programach ochrony roślin. 2. Metody monitoringu chorób i szkodników stosowane w uprawach polowych roślin rolniczych. Lustracja, wykorzystanie wskaźników fenologicznych, hodowla laboratoryjna, suma temperatur efektywnych i kryteria termiczne. Sposoby wykonywania lustracji w uprawach polowych roślin rolniczych i wybranych roślin ogrodniczych. 3. Progi szkodliwości ważniejszych szkodników i chorób roślin uprawnych definicja, przykłady. Celowość określania progów ekonomicznej szkodliwości. Metody określania progów szkodliwości na przykładach uprawy ważnych gospodarczo roślin rolniczych i ogrodniczych. 4. Monitoring pozostałości środków ochrony roślin metody, cel i znaczenie. 5. Monitoring odporności owadów na środki ochrony roślin metody, cel i znaczenie. Ćwiczenia: Wprowadzenie do metod izolacji i diagnostyki ważniejszych nicieni fitofagicznych. Oznaczanie ważniejszych grup bezkręgowców występujących w agrocenozach z uwzględnieniem stadiów larwalnych i imago. Diagnostyka wrogów naturalnych szkodników (drapieżce, parazytoidy).Mszyce - najważniejsza grupa szkodników z rzędu pluskwiaki równoskrzydłe Homoptera - uszkodzenia jaki powodują, oznaczanie najważniejszych gatunków. Diagnostyka innych ważnych gospodarczo przedstawicieli pluskwiaków równoskrzydłych. Przylżeńce Thysanoptera - diagnostyka i uszkodzenia roślin. Pluskwiaki różnoskrzydłe Heteroptera - diagnostyka i uszkodzenia roślin. Typy uszkodzeń powodowane przez szkodniki z rzędu muchówki Diptera w uprawach polowych roślin rolniczych. Rozpoznawanie ważnych gospodarczo gatunków muchówek długo i krótkoczułkowych występujących na uprawach roślin rolniczych w Polsce. Rozpoznawanie szkodników roślin uprawnych z rzędu motyle Lepidoptera i błonkoskrzydłe Hymenoptera. Klasyfikacja uszkodzeń powodowanych przez gąsienice w uprawach roślin rolniczych i ogrodniczych. Rząd chrząszcze Coleoptera omówienie i rozpoznawanie rodzin chrząszczy oraz powodowanych przez poszczególne gatunki uszkodzeń w uprawach roślin rolniczych i ogrodniczych. Diagnostyka fitopatologiczna czynników chorobotwórczych roślin (wirusy, mikoplazmy, bakterie, grzyby). Zasady identyfikacji grzybów fitopatogenicznych (metody izolacji i hodowli patogenów).Monitoring i diagnostyka chorób roślin zbożowych - pszenica. Monitoring i diagnostyka chorób roślin zbożowych - jęczmień, pszenżyto, żyto, owies, kukurydza. Monitoring i diagnostyka chorób roślin okopowych. Monitoring i diagnostyka chorób roślin okopowych. Monitoring i diagnostyka chorób roślin przemysłowych uprawianych w Polsce. Monitoring i diagnostyka wybranych chorób roślin warzywniczych i sadowniczych. Ćwiczenia praktyczne - identyfikacja chorób i uszkodzeń powodowanych przez owady na materiale roślinnym. |
Literatura: |
Kochman J., Węgorek W. Ochrona roślin. Wyd. Plantpress.1997.Borecki Z. Nauka o chorobach roślin. PWRiL. 2001.Hani F., Popow G., Reinhard H., Tanner K., Vorlet M. Ochrona roślin rolniczych w uprawie integrowanej. PWRiL 1998. Fiedorow Z., Weber Z. Choroby roślin uprawnych. Wyd. Medix Plus 1996. Nowacki J., Bunalski M. Szkodniki roślin uprawnych. Wyd. Medix Plus 1996. Diagnostyka szkodników roślin i ich wrogów naturalnych. Praca zbiorowa. Wyd. SGGW 1994. Diagnostyka szkodników roślin i ich wrogów naturalnych Tom II.Praca zbiorowa pod red. Boczka J. Wyd. SGGW 1996. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.