Prognozowanie w produkcji roślinnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.F7.PPR.NI.RROXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Prognozowanie w produkcji roślinnej |
Jednostka: | Katedra Agroekologii i Produkcji Roślinnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
KIERUNEK STUDIÓW : ROLNICTWO: / ECTS: 3 / semestr: 7 Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: NI status: fakultet Wymagania wstępne: brak Celem przedmiotu jest przedstawienie metod prognostycznych, ze szczególnym uwzględnieniem szacowania plonu roślin rolniczych w skali pola oraz przekazanie podstwowych informacji o modelowaniu wzrostu i rozwoju roślin. W czasie zajęć zostaną omówione cele prognozowania i modelowania. Przedstawione będą metody prognostyczne (matematyczne i niematematyczne) ze szczególnym uwzględnieniem metod stosowanych do prognozowania plonowania roślin przez GUS, jak również w wybranych krajach UE. Scharakteryzowane zostaną ogólnie deterministyczne modele wzrostu i rozwoju roślin. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1. Cele i zadania prognozowania w rolnictwie. Ogólne uwarunkowania prognozowania – trendy plonowania ważniejszych grup roślin rolniczych 2. Metodyka szacunku produkcji stosowana przez GUS. Prognozowanie wielkości plonu ziarna zbóż. 3. Prognozowanie plonowania roślin okopowych. 4. Prognozowanie plonowania roślin strączkowych i rzepaku. 5. Prognozowanie plonowania roślin pastewnych, łąk i pastwisk. 6-7.Cele i etapy modelowania wzrostu i rozwoju roślin. 8. Teoretyczne podstawy modelu wzrostu i rozwoju roślin 9-10. Charakterystyka wybranych modeli deterministycznych Ćwiczenia: 1. Analiza stanu zasiewu zbóż w okresach przydatnych do prognozowania, szacowanie potencjału produkcyjnego łanu w charakterystycznych fazach rozwojowych 2. Determinanty potencjału plonowania roślin okopowych 3.. Określenie elementów strukturalnych oraz prognozowanie plonu roślin strączkowych 4. Ocena przezimowania rzepaku ozimego 5. Obliczanie plonu runi użytków zielonych i roślin pastewnych z upraw polowych 6. Obliczanie progów termicznych dla faz rozwojowych. 7. Obliczanie asymilacji fotosyntezy brutto łanu 8. Obliczanie oddychania bytowego i wzrostowego 9-10. Symulowanie przebiegu wzrostu i rozwoju roślin za pomocą modelu APSIM (zespoły 2-osobowe) Struktura aktywności studenta: zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 30, ECTS** 1,2 w tym: wykłady (podać liczbę godzin) 10 godz. ćwiczenia i seminaria (podać liczbę godzin) 10 godz. konsultacje (podać liczbę godzin) 7 godz. udział w badaniach 0 godz. obowiązkowe praktyki i staże (podać liczbę godzin) 0 godz. udział w egzaminie i zaliczeniu (podać liczbę godzin) 3 godz. praca własna (1,8 ECTS**) 45 godz. |
Literatura: |
Podstawowa: B. Kulig. 2010. Matematyczne modelowanie wzrostu i rozwoju roślin, Wyd. UR w Krakowie S. Stanko. 1999. Prognozowanie w rolnictwie. Wyd. SGGW Warszawa. Uzupełniająca: Metodyka badań i ocen produkcji rolniczej. GUS. Warszawa 2001, ss. 79 B.Kulig, A.Wąsik, M.Wołosz, M.Tokarz. 2010. Szacowanie plonów roślin rolniczych. Instrukcja PIORiN (dostępna na ćwiczeniach) Analiza stosowalności zagranicznych metod prognozowania plonów w warunkach Polski. 1996. IUNG Puławy |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: 1. Wykazuje znajomość metod prognozowania plonu 2. Identyfikuje i charakteryzuje główne determinanty plonowania roślin rolniczych Umiejętności: 1. Szacuje plony roślin i stopień przezimowania plantacji 2. Oblicza wydajność fotosyntetyczną łanu, z wykoszystaniem arkusza kalkulacyjnego 3. Wykonuje symulację plonowania roślin w zadanych warunkach siedliskowych (projekt zespołowy) Kompetencje społeczne: 1. Rozwiązuje postawione zadania w zespole lub samodzielnie 2. Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji oraz docenia potrzebę zastosowania technologii informacyjnych w naukach rolniczych |
Metody i kryteria oceniania: |
Oceny formujące (ćwiczenia): 1) Oceny sprawozdań z wykonania zadań obliczeniowych 2) Projekt symulacji komputerowej z wykorzystaniem modelu rośłinnego(w zespołach 2-osobowych) lub obliczeń wykonywanych za pomioca arkusza kalkulacyjnego; w ocenie uwzględniana będzie poprawność rozwiązania, efektywność i organizacja pracy zespołu, stopień wykorzystania komputera do rozwiązywania zadań. Ocena końcowa: średnia ocen formujących uzyskanych na zajęciach. Wykłady: egzamin pisemny (zadania problemowe i/lub obliczeniowe) 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). Ocena końcowa = 0,6 x ocena z egzaminu + 0,4 ocena podsumowująca (ćwiczenia) UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.