Innowacje w turystyce wiejskiej

Kierunek studiów: Zarządzanie/Ekonomia/ECTS 2/ semestr: 4

Profil: ogólnoakademicki/ Forma i poziom: SL

Status: fakultatywny

Cele przedmiotu:

Scharakteryzowanie turystyki wiejskiej, wraz z tworzeniem innowacyjnych produktów turystycznych z odniesieniem się do poszczególnych elementów dziedzictwa kulturowego polskiej wsi. Przedstawienie studiów przypadków w obszarze innowacji w turystyce wiejskiej, z uwzględnieniem elementów marketingu mix.

Wykłady:

1. Wprowadzenie do turystyki wiejskiej, agroturystyki (1 godz.).

2. Innowacyjność w turystyce (1 godz).

3. Tworzenie innowacyjnego produktu turystyki wiejskiej (1 godz.).

4. Tworzenie innowacyjnego produktu turystyki wiejskiej (1 godz.).

5. Dziedzictwo kulturowe w rozwoju innowacyjności (1 godz.).

6. Innowacje w turystyce wiejskiej – zagrody edukacyjne (1 godz.).

7. Innowacje w turystyce wiejskiej – wioski tematyczne (1 godz.).

8. Innowacje w turystyce wiejskiej – pakiety turystyczne (1 godz.).

9. Innowacje w turystyce wiejskiej – sieci gospodarstw (1 godz.).

10. Marketing usług turystyki wiejskiej – innowacyjne rozwiązania (1 godz.)

Ćwiczenia:

1.Wprowadzenie do zajęć – zasady pracy grupowej oraz zapoznanie się z bazą innowacyjnych produktów turystyki wiejskiej - zajęcia na sali komputerowej (1 godz.)

2.Praca w grupach nad tworzeniem innowacyjnego produktu turystyki wiejskiej - zajęcia na Sali komputerowej (2 godz).

3.Praca w grupach nad tworzeniem elementów marketingu mix w kontekście wprowadzania na rynek nowego produktu turystycznego (1 godz.)

4.Prezentacja efektów pracy w grupach – innowacyjnego produktu turystyki wiejskiej (1 godz.)

Struktura aktywności studenta:

zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 35 ECTS 1,4

w tym:

wykłady 15 godz

ćwiczenia 15 godz

konsultacje 2 godz

udział w badaniach 0 godz

obowiązkowe praktyki i staże 0 godz

udział w egzaminie i zaliczeniu 3 godz

praca własna (0,6 ECTS) 15 godz

Podstawowa:

1.Nuszkiewicz K, Roman M. 2014: Innowacje w rozwoju turystyki. SGGW, Zespół Szkół Kształcenia Rolniczego w Golądkowie

2.Sznajder M., Przezbórska L., Scrimgeour F. 2009: Agritourism. Mixed Sources. UK.

3.Gaworecki W. 2010: Turystyka. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne

Uzupełniająca:

4.www.zagrodaedukacyjna.pl

5.www.wioskitematyczne.org.pl

6.www.agroturystyka.edu.pl

Wiedza:

− student definiuje podstawowe pojęcia związane z turystyką wiejską, agroturystyką, innowacjami w turystyce

− posiada wiedzę z zakresu tworzenia produktów turystycznych, sieciowania produktów,

− posiada wiedzę z zakresu innowacji w turystyce wiejskiej oraz innowacyjnych rozwiązań w zakresie marketingu usług turystycznych

Umiejętności:

− w oparciu o zdobytą wiedzę student potrafi opracować innowacyjny produkt turystyki wiejskiej,

− potrafi zastosować odpowiednie narzędzia marketingowe w zakresie wprowadzania, promocji i dystrybucji innowacyjnych produktów turystycznych

Kompetencje społeczne:

− efektem nauczania jest świadomość studenta jakie znaczenie ma rozwój turystyki dla obszarów wiejskich,

− rozwija swoje umiejętności pracy z grupą.

Wykłady:

test jednokrotnego wyboru obejmujący 20 pytań

Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w następujący sposób:

1. Ocena niedostateczna (2,0) wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U, K) przedmiotowych

efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0) wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U, K) efektów kształcenia student

uzyska przynajmniej 50% i mniej niż 60% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5) również jest wystawiana na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U, K) efektów

kształcenia (61-70%).

4. Ocena dobra (4,0) student uzyskuje jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U, K) uzyskuje średnio 71-80%.

5. Ocenę ponad dobrą (4,5) student uzyskuje jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U, K) uzyskuje średnio 81-90%.

6. Ocena bardzo dobra wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U, K) przedmiotowych efektów

kształcenia student uzyska ponad 90% obowiązujących efektów dla danej składowej.

Ćwiczenia:

ocena z przygotowania i wygłoszenia referatu z wybranej tematyki oraz ocena aktywności studenta w trakcie ćwiczeń.

Ocena podsumowująca jest średnią z ocen uzyskanych w trakcie semestru.

Ocena końcowa = 0,5 ocena z testu (wykłady) + 0,5 ocena podsumowująca (ćwiczenia)

Uwaga: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu,

w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.