Repetytorium z matematyki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.F2.RZM.SL.RZEXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Repetytorium z matematyki |
Jednostka: | Katedra Statystyki i Polityki Społecznej |
Grupy: |
Ekonomia, 2 sem, stacj. licencjat fakultety Zarządzanie, 2 sem, stacj. licencjat fakultety |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
KIERUNEK STUDIÓW: EKONOMIA, ZARZĄDZANIE /ECTS: 2/ semestr: 2 Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: SL status: podstawowy/ fakultatywny Wymagania wstępne: znajomość matematyki na poziomie szkoły średniej Celem przedmiotu jest powtórzenie, uzupełnienie i rozszerzenie wiadomości z zakresu matematyki szkoły średniej, niezbędnych dla zrozumienia i opanowania prowadzonych równolegle wykładów z matematyki wyższej. Pod tym kątem dobierane są zadania rozwiązywane na zajęciach. |
Pełny opis: |
Ćwiczenia: 1. Liczby rzeczywiste: kolejność działań, potęgowanie, pierwiastkowanie, wzory skróconego mnożenia, ułamki zwykłe i dziesiętne, procenty. 2. Logika matematyczna: zdanie, wartość logiczna zdania, zaprzeczenie zdania, alternatywa, koniunkcja, implikacja i równoważność. Forma zdaniowa i kwantyfikatory. 3. Algebra zbiorów. Wyznaczanie sumy, różnicy, iloczynu, dopełnienia zbiorów - na przykładach wyznaczania dziedziny funkcji. 4. Funkcje elementarne - wykres, właściwości. Równania i nierówności pierwszego i drugiego stopnia. 5. Funkcja wykładnicza - konstrukcja wykresu, podstawowe własności. Rozwiązywanie prostych równań i nierówności wykładniczych. 6. Definicja logarytmu, logarytm dziesiętny i naturalny, wzory logarytmiczne. Funkcja logarytmiczna - konstrukcja wykresu, własności. Rozwiązywanie prostych równań i nierówności logarytmicznych. 7. Składanie funkcji, funkcja wewnętrzna i zewnętrzna, wyznaczanie dziedziny i zbioru wartości funkcji złożonej. 8. Ciągi liczbowe. Granica ciągu. 9. Rozwiązywanie układów równań i nierówności pierwszego stopnia metodą algebraiczną i graficzną. 10. Równania i nierówności pierwszego stopnia. Równania z wartością bezwzględną. 11. Układy równań pierwszego lub drugiego stopnia z dwiema niewiadomymi. 12. Wielomian jednej zmiennej. Rozwiązywanie równań i nierówności wielomianowych n-tego stopnia. 13. Zasady wykonywania działań na wyrażeniach wymiernych, rozwiązywanie równań i nierówności wymiernych. Funkcja wymierna. 14-15. Funkcje trygonometryczne - konstrukcja wykresów, własności. Wyznaczanie wartości funkcji trygonometrycznych dla kątów: 30, 45, 60 stopni. Tożsamości trygonometryczne. Rozwiązywanie elementarnych równań i nierówności trygonometrycznych. Struktura aktywności studenta: zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego 35 godz. (1,4 ECTS) w tym: wykłady 0 godz. ćwiczenia i seminaria 30 godz. konsultacje 2 godz. udział w badaniach 0 godz. obowiązkowe praktyki i staże 0 godz. udział w egzaminie i zaliczeniu 3 godz. praca własna (0,6 ECTS) 15 godz. |
Literatura: |
Podstawowa: Kozłowska G. Żabka M., Żytka M.: Repetytorium matematyki elementarnej |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: - student potrafi podać wzór, wykres i własności funkcji elementarnych - zna metody rozwiązywania układów równań i nierówności określonych typów (liniowych, wielomianowych, wymiernych) Umiejętności: - student rozwiązuje proste równania i nierówności wielomianowe i wymierne - rozwiązuje proste układy równań określonych typów Kompetencje społeczne: - student jest świadomy użyteczności poznanego materiału w zagadnieniach praktycznych do obliczeń, oszacowań i prognoz, w szczególności finansowych i ekonomicznych, - umie współdziałać i pracować w grupie. |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenia ćwiczeń są wyniki sprawdzianu pisemnego oraz odpowiedzi ustnych. Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia: 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.