Filozofia przyrody
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.F2.FIP.NI.RROXY. |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Filozofia przyrody |
Jednostka: | Wydział Rolniczo-Ekonomiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
KIERUNEK STUDIÓW : ROLNICTWO / ECTS: 3 / semestr: 3 Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: SI status: podstawowy/fakultatywny Wymagania wstępne: brak Celem przedmiotu jest wprowadzenie do filozofii przyrody. Problematyka jest przedstawiana chronologicznie, zgodnie z rozwojem idei filozoficznych, z uwzględnieniem relacji między filozofią a naukami przyrodniczymi. Wskazane są również problemy generowane przez nauki przyrodnicze. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1 Wstęp do filozofii przyrody - problem elementarności (2h) 2 Platońska koncepcja filozofii przyrody 3 Metafizyka Arystotelesa 4 Filozofia przyrody w średniowieczu (2h) 5 Mechanicyzm Kartezjusza 6 Newton i jego Matematyczne zasady filozofii przyrody 7 Świat według Leibniza 8 Filozofia przyrody Kanta 9 Romantyczna filozofia przyrody i jej przedstawiciele (2) 10 Kosmologia Whiteheada 11 Racjonalizm Poppera 12 Współczesne koncepcje filozofii przyrody (2h) 13 Filozofia przyrody jako dziedzina nauki (2h) Struktura aktywności studenta: zajęcia realizowane z bezpośrednim udziałem prowadzącego godz. 24 ECTS 0,8 w tym: wykłady 18 godz. ćwiczenia i seminaria 0 godz. konsultacje 5 godz. udział w badaniach 0 godz. obowiązkowe praktyki i staże 0 godz. udział w egzaminie i zaliczeniu 1 godz. e-learning 0 godz. Praca własna (2,2 ECTS) 66 godz. |
Literatura: |
Podstawowa: 1. Heller M. 2013. Logos Wszechświata. Zarys filozofii przyrody. Wyd. Znak. Kraków. 2. Kłósak K. 1980. Z teorii i metodologii filozofii przyrody. Poznań. 3. Mutschler H.D. 2005. Wprowadzenie do filozofii przyrody. Wyd. WAM. Kraków. 4. Roskal Z.E. (red.) 2016. Encyklopedia filozofii przyrody. Wyd. KUL. Lublin. Uzupełniającą: 1. Dębski J. 1996. Filozoficzne źródła refleksji ekologicznych. Wyd WSP. Olsztyn. 2. Konstańczuk S. 2005. Wybrane zagadnienia ekofilozofii. Wyd. Akademii Pomorskiej. Słupsk. 3. Lenartowicz P., Kosztyn J. 2012. Wprowadzenie do filozofii. Wyd. Petrus. Kraków. 4. Lemańska A. 1998. Filozofia przyrody a nauki przyrodnicze. Wybrane zagadnienia z teorii przyrody. Wyd. ATK. Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu kursu student: Wiedza: - charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich - zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego Umiejętności: - selekcjonuje, gromadzi i przetwarza dane z zachowaniem praw dotyczących własności intelektualnej - prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem różnych form oraz uczestniczy w dyskusji celem osiągnięcia wspólnego stanowiska - dostrzega związki przyczynowoskutkowych zachodzących w przyrodzie w świecie ożywionym i nieożywionym Kompetencje społeczne: - rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia poziomu wiedzy - ma świadomość etycznej i prawnej odpowiedzialności, za jakość produkcji rolniczej i stan środowiska przyrodniczego - rozumie potrzeby ciągłego dokształcania się w zakresie wykonywanego zawodu |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykłady: egzamin pisemny - test Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący: 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). Ocena końcowa = ocena z egzaminu (wykłady) UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.