Rośliny synantropijne

Celem przedmiotu jest przedstawienie pojęć i zagadnień dotyczących synantropizacji flory Polski.

Podczas zajęć omówione będą zagadnienia związana z ośrodkami pochodzenia roślin (chwastów) oraz przyczyny synantropizacji ze szczególnym uwzględnieniem roślin masowo pojawiająch się w uprawach.

Wykłady:

1. Definicje i pojęcia dotyczące synantropizacji w różnych dziedzinach biologicznych (2 godz.).

2. Roślinność synantropijna (zbiorowiska antropogeniczne) (2 godz.).

3. Apofity (gatunki rodzime w siedliskach przekształconych przez człowieka, przykłady) i antropifity (gatunki obce w zbiorowiskach roślinnych, przykłady) (4 godz.).

4. Ośrodki migracji roślin i sposoby rozsiewania się chwastów (2 godz.).

5. Zubożenie zbiorowisk roślinnych (3 godz.) .

6. Skutków synantropizacji szaty roślinnej (2 godz.).

7. Nowe gatunki we florze w zależności od stopnia synantropizacji oraz tendencje w zmianach w przyszłości (2 godz.).

Ćwiczenia.

Samodzielne opracowanie przez studenta w formie prezentacji drogi przybycia wybranych gatunków apofitów i antropofitów do Polski z uwzględnieniem historii gatunku i rozmieszczeniem na terenie Polski oraz siedliskiem występowania (praca zespołowa).

Statystyka przedmiotu:

1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: -

2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 50; ECTS: 2

3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2

4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: -; ECTS: -

5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 20; ECTS: 0,8

Zając A., Zając M. 2001. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Tokarska- Guzik B. 2005. The Establishment and Spread of Alien Plant Species (Kenophytes) in the Flora of Poland. Wyd. Uniwersytetu Śląskiego. Katowice.

Z. Mirek 1981. Problemy klasyfikacji roślin synantropijnych. Wiad. Bot. 25(1): 45-54.

I. Ratuszniak i in. 2003. Rośliny segetalne. Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku.

Z. Podbiełkowski. 1995. Węrówki roślin, WSiP, Warszawa

Z. Podbiełkowski. 1975. Roślinność kuli ziemskiej. WSiP. Warszawa.

Wiedza:

- Student posiada zaawansowaną wiedzę z zakresu rolnictwa i krajobrazu.

-identyfikuje i charakteryzuje przyczyny synantropizacji szaty roślinnej.

Umiejętności:

- ocenia stan obecny i wskazuje zagrożenia roślin synantropijnych dla środowiska naturalnego w przyszłości..

Kompetencje społeczne:

- realizuje prace w małych zespołach w celu wykonania określonego zadania zadania,

- docenia wartości środowiska naturalnego.

- jest wrażliwy na zachowanie naturalnych zasobów środowiska,

- rozumie konieczność ciągłego dokształcania się.

Wykłady:

Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionej na wykładach (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji).

Ćwiczenia: ocena merytoryczna prezentacji i ustnej wypowiedzi.

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.