Agrobiotechnologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | R.6s.ABT.SI.ROSOY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Agrobiotechnologia |
Jednostka: | Katedra Fizjologii, Hodowli Roślin i Nasiennictwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
KIERUNEK STUDIÓW : OCHRONA ŚRODOWISKA /ECTS: 3/ semestr: 6 Profil: ogólnoakademicki / Forma i poziom: SI status: specjalistyczny, obowiązkowy Wymagania wstępne: brak |
Pełny opis: |
Wykłady: 1.Historia roślinnych kultur in vitro. Totipotencja komórek 2.Kondycja rośliny macierzystej, eksplantaty, dezynfekcja materiału roślinnego 3.Podstawowe pożywki wykorzystywane w kulturach in vitro 4.Warunki fizyczne w kulturach in vitro 5.Charakterystyka technik stosowanych w roślinnych kulturach tkankowych, regeneracja roślin in vitro (organogeneza) 6.Charakterystyka technik stosowanych w roślinnych kulturach tkankowych, regeneracja roślin in vitro (somatyczna embriogeneza) 7.Mikrorozmnażanie roślin rolniczych i chronionych- przegląd światowego dorobku 8.Perspektywy oraz zastosowanie kultur in vitro w rolnictwie i ochronie roślin 9.Konwencjonalne i molekularne sposoby doskonalenia organizmów 10.Podstawowe techniki biologii molekularnej wykorzystywane do doskonalenia organizmów (tworzenie organizmów modyfikowanych genetycznie) 11.Biotechnologiczne metody doskonalenia roślin (metody wektorowe) 12.Biotechnologiczne metody doskonalenia roślin (metody bezwektorowe) 13.Wykorzystanie roślin modyfikowanych genetycznie (GMO) w praktyce rolniczej 14.Aspekty społeczne i regulacje prawne dotyczące roślin modyfikowanych genetycznie 15.Rośliny modyfikowane genetycznie a ochrona bioróżnorodności Ćwiczenia: 1.Organizacja laboratorium in vitro - wyposażenie, aparatura, tok pracy 2.Przygotowanie pożywki do indukcji kalusa 3.Sterylizacja pożywek, szkła i narzędzi 4.Dezynfekcja materiału roślinnego, założenie kultury kalusowej 5.Obserwacje kalusa (ocena zakażeń, określanie struktury i barwy kalusa), pokaz wybranych kultur roślinnych z uwzględnieniem gatunków chronionych 6.Organizacja laboratorium biologii molekularnej i podstawowe wyposażenie 7.Izolacja DNA 8.Ocena spektrofotometryczna uzyskanych izolatów DNA 9.Amplifikacja DNA metodą PCR 10.Przygotowanie żelu agarozowego do rozdziału produktów PCR i rozdział elektroforetyczny 11.Analizy wyników elektroforezy 12.Zaliczenie ćwiczeń |
Literatura: |
Podstawowa: 1.Skucińska B. (red.) 2008. Przewodnik do ćwiczeń z roślinnych kultur in vitro. Wydawnictwo UR Kraków 2.Malepszy S. (red.) 2009. Biotechnologia roślin. PWN, Warszawa 3.Michalik B. (red.) 1996. Zastosowanie metod biotechnologicznych w hodowli roślin. DRUKROL S.C., Kraków Uzupełniająca: 1.Malepszy S., Niemirowicz-Szczytt. K., Przybecki Z. 1989. Biotechnologia w genetyce i hodowli roślin. PWN, Warszawa 2.Brown T. A. 2001. Genomy. PWN, Warszawa 3.Turner P.C., McLennan A.G., Bates A.D., White M.R.H. 2004. Biologia molekularna. PWN, Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu student: Wiedza: -zna podstawowe techniki stosowane w roślinnych kulturach tkankowych oraz biotechnologiczne metody doskonalenia roślin -zna zastosowanie roślinnych kultur in vitro oraz roślin modyfikowanych genetycznie w rolnictwie i ochronie środowiska Umiejętności: -potrafi korzystać z podstawowego sprzętu i aparatury stosowanej w laboratorium in vitro oraz biologii molekularnej -potrafi przygotować pożywkę oraz izolować i wykładać eksplantaty, potrafi izolować DNA z materiału roślinnego oraz przygotować reakcje PCR -potrafi samodzielnie lub w zespole analizować wyniki oraz wyciągać wnioski z przeprowadzonych eksperymentów Kompetencje społeczne: -docenia potrzebę ustawicznego dokształcania się w zakresie biotechnologicznych metod doskonalenia i ochrony roślin -ma świadomość ważności wprowadzania nowoczesnych metod biotechnologicznych w ochronie roślin |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykłady: Egzamin pisemny (zadania testowe i problemowe) (ocena stanowi 50% udziału w ocenie końcowej) 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). Ćwiczenia: Ocena za indywidualne wykonanie eksperymentów i interpretację uzyskanych wyników Pisemny sprawdzian z zakresu praktycznych wiadomości Ocena podsumowująca: średnia z ocen uzyskanych w trakcie semestru (ocena stanowi 50% udziału w ocenie końcowej) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.