Spółdzielczość

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z rozwojem ruchu spółdzielczego, zasadach funkcjonowania różnych typów spółdzielni oraz rolą i miejscu spółdzielczości w gospodarce narodowej. Spółdzielnia jest zarówno przedsiębiorstwem jak i zrzeszeniem osób. Wykazanie specyfiki działalności spółdzielni i jej istoty, poznanie przez studentów zasad spółdzielczych oraz prawa spółdzielczego to główne treści merytoryczne przedmiotu.

Wykłady

1. Istota spółdzielczości , klasyfikacja spółdzielni -1 godz.

2. Zasady spółdzielcze i ich ewolucja - 1 godz.

3. Prawo spółdzielcze - tryb zakładania spółdzielni, prawa i obowiązki członków - 1 godz.

4.Organy spółdzielcze i ich kompetencje - 1 godz.

5.Zasady gospodarowania - podstawowe fundusze i ich tworzenie, lustracja, łączenie i podział spółdzielni - 1 godz.

6. Upadłość i likwidacja - zasady przeznaczenia majątku, regulowanie zobowiązań - 1godz.

7. Spółdzielczość na świecie i w Europie - 1 godz.

8. Spółdzielczość w UE - statut spółdzielni europejskiej - 1 godz.,

9.Kondycja współczesnej spółdzielczości i perspektywy rozwoju - 1 godz.

10. zaliczenie wykładów - 1 godz.

Ćwiczenia

1. Praktyczne formułowanie zapisów statutowych - ćwiczenia w małych grupach - 5 godz.

2. Grupy producenckie- zasady tworzenia i obliczanie wsparcia dla grup - 2 godz.

3. Tworzenie dochodu ogólnego w RSP i jego podział 2 godz.

4. Zaliczenie przedmiotu - 1 godz.

Statystyka przedmiotu:

1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: -

2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 25; ECTS: 1

3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem

akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 15; ECTS: 0,6

4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne,

projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 10; ECTS: 0,4

5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do

realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 10; ECTS: 0,4

Literatura

1. B. Brzozowski, Spółdzielczość wiejska, 2003, Skrypty AR w Krakowie,

2. W.Boguta, J.Ejsmont, R.Kamiński, 2002, Spółdzielczość wiejska, WSiP s.a.Warszawa,

3. B. Brzozowski, 2008, Podstawy gospodarki spółdzielczej. UR w Krakowie

Wiedza;

- studenci uzyskują wiedzę z zakresu rozwoju ruchu spółdzielczego, zasad funkcjonowania różnych typów spółdzielni oraz rolą i miejscu spółdzielczości w gospodarce narodowej,

Umiejętności;

- studenci potrafią założyć firmę, opracować jej statut i regulaminy funkcjonowania organów spółdzielczych,

Kompetencje społeczne;

- potrafią pracować zespołowo w małych grupach w celu wykonania określonego zadania,

- potrafią zabierać głos w dyskusji i bronić swoich racji.

Zaliczenie pisemne z materiału wykładowego.

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie pracy na ćwiczeniach w trakcie semestru, w tym;

- opracowanie przykładowego statutu spółdzielni,

- zaangażowanie w dyskusję nad zapisami statutu,

- rozwiązanie zadań z zakresu wsparcia grup producenckich i rachunku ekonomicznego w RSP,

Ocena końcowa; średnia ocen z powyższych ocen formujących.

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U

lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów

kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub

K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad

dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego

przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami

formalnymi.

Brak praktyk