Ekonometria

Cel przedmiotu: zapoznanie z wybranymi, praktycznymi metodami ekonometrycznymi, podkreślenie niemożności mechanicznego stosowania gotowych formuł konkretniej metody, a poprzedzenie ich rzetelną analizą. Treści merytoryczne: dobór zmiennych, liniowe modele jednorównaniowe; modele nieliniowe jednorównaniowe; predykcja na podstawie modeli jednorównaniowych; analiza procesu produkcyjnego.

Tematy wykładów:

1. Wprowadzenie do modelowania ekonometrycznego.

2-3. Wybór zmiennych objaśniających.

4. Dobór postaci analitycznej modelu.

5-6. Estymacja jednorównaniowego modelu ekonometrycznego (KMNK).

7. Weryfikacja modelu.

8-9. Estymacja jednorównaniowych nieliniowych modeli ekonometrycznych.

1011. Klasyczna predykcja na podstawie modeli przyczynowo-opisowych. 12. Modele tendencji rozwojowej.

13. Przegląd najczęściej spotykanych funkcji produkcji.

14. Wskaźniki analizy funkcji produkcji.

15. Wydajności pracy. Funkcja kosztów.

Tematy ćwiczeń:

1. Badanie pojemości nośników informacji - metoda Hellwiga.

2. Metoda analizy grafów.

3. Wybór postaci analitycznej modelu.

4-5. Sprowadzanie modeli nieliniowych do postaci liniowej.

6-7. Estymacja modelu KMNK.

8-9. Ocena dopasowania modelu.

10-11. Predykcja na podstawie modeli przyczynowo-opisowych.

12. Modele tendencji rozwojowej.

13. Funkcja produkcji.

14. Analiza kosztów produkcji.

15. Analiza wydajnościi pracy.

Wprowadzenie do ekonometrii, red. K. Kukuła, PWN Warszawa 2009

Matematyka na usługach ekonomii, Z. Czerwiński, PWN Warszawa 2009

Wiedza:

- posiada ogólną wiedzę o modelowaniu procesów społeczno-gospodarczy

- identyfikuje główne determinanty procesów gospodarczych.

Umiejętności:

- wykonuje estymację liniowych oraz nieliniowych jednorównaniowych modeli ekonometrycznych;

- umie zinterpretować oszcowane parametry strukturalne i struktury stochastycznej;

- potrafi dokonać symulacji, prognozowania zjawisk na podstawie oszacowanych modeli ekonometryznych.

Kompetencje społeczne:

- dostrzega sens modelowania zjawisk społeczno-gospodarczych,

- spostrzega potrzebę przewidywania oraz symulacji zjawisk spoleczno-gospodarczych.

Wykład: egazmin pisemny; trzy lub cztery zadania; ocena pozytywna, gdy wynik minimum 50% maksymalnej liczby punktów.

Ćwiczenia: ocena na podstwie punktów z kartkówek (co najmniej trzy) i aktywności na zajęciach; ocena pozytywna, gdy łączna liczba punktów wynosi co najmnie 50% maksymalnej liczby punktów możliwych do zdobycia z wszystkich prac.