Obszary wiejskie i agroturystyka w UE

Student nabywa kompetencji i umiejętności w zakresie możliwości wykorzystania doświadczeń wybranych państw UE w pozyskiwaniu pozarolniczych źródeł dochodów rodzin rolniczych, w tym przede wszystkim agroturystyki, wzbogacaniu oferty agroturystycznej, a także współpracy instytucji okołorolniczych w promocji agroturystyki.

Treści przedmiotu:

Definicja obszarów wiejskich (OW) w Polsce i w UE, cechy rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich UE; struktura dochodów rodzin rolniczych w UE; możliwości wykorzystania zasobów gospodarstwa w celu zwiększenia pozarolniczych dochodów rodzin rolniczych; cechy rozwoju turystyki wiejskiej i agroturystyki w wybranych krajach UE: Irlandia, Francja, Wielka Brytania (Szkocja), formy promocji agroturystyki na przykładzie wybranych krajów UE; agroturystyka w programach edukacyjnych , źródła informacji o agroturystyce UE, rola związków i organizacji okołorolniczych w rozwoju agroturystyki

Plan wykładów:

1. Definicja obszarów wiejskich w Polsce i w UE, cechy rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich UE

2. Definicja obszarów wiejskich w Polsce i w UE, cechy rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich UE

3. Źródła informacji o obszarach wiejskich i turystyce wiejskiej UE

4. Struktura dochodów rodzin rolniczych w UE

5. Możliwości wykorzystania zasobów gospodarstwa w celu zwiększenia pozarolniczych dochodów rodzin rolniczych

6. Możliwości wykorzystania zasobów gospodarstwa w celu zwiększenia pozarolniczych dochodów rodzin rolniczych

7. Turystyka wiejska i agroturystyka w wybranych krajach UE: Irlandia, Francja

8. Turystyka wiejska i agroturystyka w wybranych krajach UE: Irlandia, Francja

9. Turystyka wiejska ii agroturystyka w wybranych krajach UE: Wielka Brytania (Szkocja)

10. Turystyka wiejska ii agroturystyka w wybranych krajach UE: Wielka Brytania (Szkocja)

11. Turystyka wiejska i agroturystyka poza UE: USA, Norwegia

12. Turystyka wiejska i agroturystyka poza UE: USA, Norwegia

13. Alternatywna produkcja zwierzęca w agroturystyce

14. Agroturystyka w programach edukacyjnych wybranych krajów UE, a zarządzanie czasem wolnym

15. Rola wybranych związków i organizacji rolniczych w rozwoju turystyki wiejskiej

Statystyka przedmiotu:

1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: -

2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 50; ECTS: 2

3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2

4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne, projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 15; ECTS: 0,6

5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 20; ECTS: 0,8

publikacje Eurostatu, Defra (UK),Teagasc i National Farm Survey (Irl)

Wiedza:

- student ma wiedzę o obszarach wiejskich jako miejscu zamieszkania ok. 60% obywateli UE, o zmianach zachodzących w poszczególnych państwach członkowskich,

- ma wiedzę o specyfice rozwoju turystyki wiejskiej w tym agroturystyki, w poszczególnych państwach UE,

- zna doświadczenia poszczególnych państw UE w dywersyfikacji dochodów rolniczych,

- zna instytucjonalne wsparcie rozwoju obszarów wiejskich i turystyki wiejskiej UE.

Umiejętności:

- potrafi dokonać analizy aplikacyjności doświadczeń wybranych państw UE do warunków polskiej wsi w zakresie pozarolniczych źródeł dochodów, w tym turystyki wiejskiej,

- potrafi uzyskać i interpretować dane z różnych źródeł informacji, w tym krajowych i z Eurostatu, ze stron instytucji wspierających rozwój turystyki wiejskiej wybranych państw UE.

Kompetencje społeczne:

- ma świadomość ważności dziedzictwa kultury wsi zarówno w aspekcie zachowania tożsamości narodowej i lokalnej oraz jego znaczenia ekonomicznego, także w kontekście możliwości ograniczenia lub spowolnienia niekorzystnych społecznych skutków depopulacji wsi UE,

- docenia złożoność społecznych aspektów zmian zachodzących w rolnictwie i na wsi UE, zarówno w zamożnych państwach UE, jak i w biedniejszych.

Wykłady: egzamin pisemny z zakresu tematów przedstawianych na wykładach.

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi.