Rekultywacja terenów przekształconych

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z przyczynami, skutkami oraz typami degradacji spowodowanymi działalnością różnych gałęzi przemysłu. Nabycie umiejętności oceny rodzaju i stopnia degradacji, doboru odpowiednich kierunków i metod rekultywacji terenów zdegradowanych. Poznanie zasad opracowywania dokumentacji projektowej i wdrażania w praktyce poszczególnych etapów procesu rekultywacji.

Wykłady:

1. Podstawowe pojęcia z zakresu rekultywacji terenów zdegradowanych, przyczyny i typy degradacji, potrzeby rekultywacyjne w Polsce i na świecie. Ogólne zasady rekultywacji terenów zdegradowanych.

2. Rekultywacja terenów zdegradowanych przez górnictwo węgla brunatnego.

3. Rekultywacja terenów zdegradowanych przez górnictwo węgla kamiennego. Szkody górnicze.

4. Rekultywacja terenów zdegradowanych przez zakłady energetyczne.

5. Rekultywacja terenów zdegradowanych przez górnictwo i przemysł przeróbczy metali kolorowych (cynk, ołów, miedź)

6. Rekultywacja terenów zdegradowanych przez związki ropopochodne i metale ciężkie.

7. Rekultywacja terenów zdegradowanych przez przemysł chemiczny.

8. Ochrona gleb o szczególnych walorach przyrodniczych i produkcyjnych.

Ćwiczenia terenowe:

1. Ćwiczenia terenowe. Ocena efektów rekultywacji na przykładzie osadników byłych Krakowskich Zakładów Sodowych Solvay w Krakowie. Wykonanie odkrywki glebowej z opisem cech morfologicznych dla gleb antropogenicznych - 5 godz.

2. Ćwiczenia terenowe. Ocena efektów rekultywacji na przykładzie zwałowiska zewnętrznego Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów. Wykonanie odkrywki glebowej z opisem cech morfologicznych dla gleb antropogenicznych 10 godz.

Statystyka przedmiotu:

1. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot obowiązkowy Godziny: -; ECTS: -

2. Liczba godzin oraz punktów ECTS - przedmiot do wyboru Godziny: 75; ECTS: 3

3. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem

akademickim (wykłady, ćwiczenia, seminaria....) Godziny: 30; ECTS: 1,2

4. Łączna liczba godzin oraz punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach praktycznych np. laboratoryjne,

projektowe, terenowe, warsztaty Godziny: 15; ECTS: 0,6

5. Przewidywany nakład pracy własnej (bez udziału prowadzącego lub z udziałem w ramach konsultacji) konieczny do

realizacji zadań programowych przedmiotu. Godziny: 45; ECTS: 1,8

1. Gołda T. 1993. Rekultywacja. AGH Kraków, Skrypty uczelniane 1356.

2. Greinert A.2000. Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej. Zielona Góra.

3. Greszta J., Morawski S. 1972. Rekultywacja nieużytków poprzemysłowych. PWRiL, W-wa.

4. Karczewska A. 2008. Ochrona gleb i rekultywacja terenów zdegradowanych. Wydawnictwo UP Wrocław

5. Koreleski K. 1985. Ochrona i rekultywacja gruntów. AR, Kraków.

6. Maciak F. 1996. Materiały do ćwiczeń z rekultywacji terenów zdegradowanych.. SGGW, Warszawa.

7. Maciak F. 1996. Ochrona i rekultywacja środowiska. SGGW, W-wa.

8. Zawadzki S. 1999. Gleboznawstwo. PWRiL, W-wa.

Wiedza:

1. Zna podstawowe pojęcia z zakresu rekultywacji terenów zdegradowanych, przyczyny i typy degradacji, potrzeby rekultywacyjne w Polsce i na świecie. Potrafi wymienić zasady rekultywacji terenów zdegradowanych.

2. Ma wiedze na temat przyczyn, form i skutków degradacji na terenach działalności górnictwa węgla brunatnego i kamiennego oraz przez zakłady energetyczne. Potrafi scharakteryzować i opisać geomechaniczne i hydrologiczne formy degradacji (szkody górnicze). Zna kierunki i metody rekultywacji takich terenów. Potrafi podać przykłady rekultywacji terenów górnictwa węgla kamiennego i brunatnego w Polsce.

3. Ma wiedzę na temat form, przyczyn i skutków degradacji spowodowanej działalnością przemysłu przeróbczego metali kolorowych (cynk, ołów, miedź) i przemysł chemiczny. Zna przyczyny i skutki degradacji terenów przez związki ropopochodne i metale ciężkie Zna kierunki i metody rekultywacji tych terenów oraz potrafi podać przykłady rekultywacji takich obszarów w Polsce. Potrafi scharakteryzować proces rekultywacji terenu zdegradowanego przez przemysł chemiczny na przykładzie byłych osadników KZS „Solvay” w Krakowie.

4. Zna zasady ochrony gleb o szczególnych walorach przyrodniczych i produkcyjnych. Zna kategorie ochrony gruntów rolnych w Polsce.

Umiejętności:

1. Potrafi klasyfikować i określać właściwości gleb antropogenicznych. Potrafi zinterpretować wyniki badań terenowych oraz ocenić stan terenu po rekultywacji.

Kompetencje społeczne:

1.Rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych oraz wykazuje aktywną postawę wobec problemów ochrony środowiska i kształtowania jego zasobów

2. Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów

Wykłady:

Ocena końcowa: pozytywny wynik testu

Ćwiczenia terenowe:

Ocena końcowa: zaliczenie sprawozdań z ćwiczeń ternowych

1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U

lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów

kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej.

3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub

K) efektów kształcenia (średnio 61-70%).

4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad

dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%).

UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego

przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami

formalnymi.