Współczesne trendy w ogrodnictwie - Nowe technologie rozmnażania roślin sadowniczych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.SAP.RRSA1.SM.OOGO2 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Współczesne trendy w ogrodnictwie - Nowe technologie rozmnażania roślin sadowniczych |
Jednostka: | Katedra Sadownictwa i Pszczelnictwa |
Grupy: |
Ogr, Ogr. z marketingiem (sadownictwo), 1 sem, stacj. mag. obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Kurs ma na celu głębsze zapoznanie słuchaczy z biologią rozmnażania roślin sadowniczych. Podczas wykładów studenci poznają najnowsze trendy w agrotechnice i technologii produkcji owocowego materiału szkółkarskiego. Na bazie poznanych, teoretycznych zagadnień z fizjologicznych podstaw szkółkarstwa, genetyki i anatomii przedstawione zostaną możliwości ich praktycznego użycia w polowej i kontenerowej produkcji szkółkarskiej. Przedstawiony zostanie wpływ czynników środowiskowych, a także np. regulatorów wzrostu na proces rozmnażania roślin drzewiastych. Na ćwiczeniach praktycznych, prowadzonych w szkółce, studenci nabiorą praktycznych umiejętności rozmnażania różnych gatunków roślin owocowych. |
Pełny opis: |
Szczegółowy konspekt przedmiotu Tematyka wykładów: 1. Termiczne kalusowanie szczepów. Wczesne wykrywanie zjawiska niezgodności u nowych podkładek dla drzew owocowych. 2. Biologiczne aspekty produkcji nasion podkładek generatywnych. 3. Rozmnażanie ksenowegetatywne – urzędzenia i materiały zwiększające skuteczność tego zabiegu. 4. Kultury roślinne w bioreaktorach. 5. Zapylenie, zapłodnienie oraz kultury zarodków in vitro. 6. Długotrwałe przechowywanie materiału roślinnego in vitro. Tematyka ćwiczeń: 1. Produkcja sadzonek. Podłoża i pojemniki do ukorzeniania, przygotowanie ukorzeniaczy. Sadzonkowanie winorośli (szklarnia). 2. Aklimatyzacja i ocena roślin pochodzących z mikrorozmnażania. 3. Urządzenia i wyposażenie nowoczesnego gospodarstwa szkółkarskiego pod kątem regulowania czynników środowiskowych – zajęcia praktyczne w szkółce. |
Literatura: |
1. Hartmann H.T., Kester D.E., Davies F.T., Geneve R.L., 2001. Plant Propagation Principles and Practices, Prentice Hall, 7th edition 2. Malepszy S. (red.), 2001. Biotechnologia roślin. PWN, Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: Opisuje szczegółowo rozmnażanie gatunków sadowniczych o specyficznych wymaganiach. Ma szczegółową wiedzę na temat możliwości modyfikowania warunków siedliskowych w celu poprawy jakości materiału szkółkarskiego. Analizuje szczegółowo wpływ warunków zewnętrznych na procesy zachodzące podczas produkcji podkładek generatywnych i wegetatywnych. Zna nowoczesne technologie rozmnażania wykorzystywane w produkcji materiału nasadzeniowego. Opisuje metody sterowania/modyfikowania/skracania cykli produkcji szkółkarskiej z użyciem nowoczesnych technologii Wyjaśnia nowoczesne technologie kultur tkankowych w namnażaniu roślin sadowniczych Umiejętności: Potrafi wykonać termiczne kalusowanie Identyfikuje szczegółowo czynniki wpływające na powodzenie wykonania rozmnażania ksenowegetatywnego. Wylicza czynniki ryzyka i prezentuje objawy niezgodności fizjologicznej. Potrafi obsługiwać urządzenia, w które wyposażona jest nowoczesna szkółka. Prowadzi procesy aklimatyzacji roślin uzyskanych metodą in vitro Kompetencje społeczne: Przewiduje społeczne i ekonomiczne skutki działań w zakresie szkółkarstwa |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin ustny/pisemny, colloqium Na ocenę 2 Nie charakteryzuje nowych metod w rozmnażaniu roślin drzewiastych Nie zna technologii rozmnażania gatunków mało znanych. Nie potrafi obsługiwać urządzeń w szkółce. Nie jest świadomy oddziaływania produkcji szkółkarskiej na środowisko, nie zna zagrożeń Na ocenę 3 Wymienia nowe metody stosowane w rozmnażaniu roślin drzewiastych, ale nie analizuje ich przydatności. Opisuje technologie stosowane w rozmnażaniu gatunków mało znanych, kultur roślinnych w bioreaktorach, techniki zapłodnienia in vitro. Zna zagrożenia środowiskowe związane z produkcją szkółkarską, ale nie uwzględnia ich w planowaniu zadań Na ocenę 4 Wymienia nowe metody stosowane w rozmnażaniu roślin drzewiastych, analizuje ich przydatność. Stosuje technologie stosowane w rozmnażaniu gatunków mało znanych, kultur roślinnych w bioreaktorach, techniki zapłodnienia in vitro. Jest świadomy zagrożeń środowiskowych związanych z produkcją szkółkarską i częściowo uwzględnia je w swoich działaniach Na ocenę 5 Wymienia nowe metody stosowane w rozmnażaniu roślin drzewiastych, analizuje ich przydatność, proponuje ich modyfikacje. Stosuje, dobiera i modyfikuje technologie stosowane w rozmnażaniu gatunków mało znanych, kultur roślinnych w bioreaktorach, techniki zapłodnienia in vitro. Jest świadomy zagrożeń środowiskowych związanych z produkcją szkółkarską, przypisuje im należną wagę i uwzględnia w swoich działaniach |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.