Nowe technologie rozmnażania roślin sadowniczych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.SAP.NTRS2.SM.OOGDY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Nowe technologie rozmnażania roślin sadowniczych |
Jednostka: | Katedra Sadownictwa i Pszczelnictwa |
Grupy: |
Ogr, Sadownictwo, 2 sem, stacj. mag. obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Kurs ma na celu głębsze zapoznanie słuchaczy z biologią rozmnażania roślin sadowniczych. Podczas wykładów studenci poznają najnowsze trendy w agrotechnice i technologii produkcji owocowego materiału szkółkarskiego. Na bazie poznanych, teoretycznych zagadnień z fizjologicznych podstaw szkółkarstwa, genetyki i anatomii przedstawione zostaną możliwości ich praktycznego użycia w polowej i kontenerowej produkcji szkółkarskiej. Przedstawiony zostanie wpływ czynników środowiskowych, a także np. regulatorów wzrostu na proces rozmnażania roślin drzewiastych. Na ćwiczeniach praktycznych, prowadzonych w szkółce, studenci nabiorą praktycznych umiejętności rozmnażania różnych gatunków roślin owocowych. |
Pełny opis: |
Treści kształcenia Termiczne kalusowanie szczepów. Wczesne wykrywanie zjawiska niezgodności u nowych podkładek dla drzew owocowych. Urządzenia i wyposażenie nowoczesnego gospodarstwa szkółkarskiego pod kątem regulowania czynników środowiskowych. Biologiczne aspekty produkcji nasion podkładek generatywnych Rozmnażanie ksenowegetatywne – urządzenia i materiały zwiększające skuteczność tego zabiegu. Kultury roślinne w bioreaktorach Zapylenie, zapłodnienie oraz kultury zarodków in vitro Długotrwałe przechowywanie materiału roślinnego in vitro Techniki produkcji sadzonek. Doskonalenie metod ukorzeniania. Wprowadzenia nowych podłoży, ukorzeniaczy i systemów uprawy. Uzyskiwanie wysokiej jakości materiału szkółkarskiego. Możliwości skracania cyklu produkcyjnego w szkółce. Modyfikacje rozmnażania ksenowegetatywnego Aklimatyzacja i ocena roślin pochodzących z mikrorozmnażania |
Literatura: |
Hartmann H.T., Kester D.E., Davies F.T., Geneve R.L. 2002. Plant propagation. Principles and practices. 7th edition, Prentice Hall, Upper Saddle River. Dwumiesięcznik „Szkółkarstwo” Malepszy S. 2007 Biotechnologia Roślin PWN Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Efekty kształcenia Wiedza Opisuje szczegółowo rozmnażanie gatunków sadowniczych o specyficznych wymaganiach. Ma szczegółową wiedzę na temat możliwości modyfikowania warunków siedliskowych w celu poprawy jakości materiału szkółkarskiego. Analizuje szczegółowo wpływ warunków zewnętrznych na procesy zachodzące podczas produkcji podkładek generatywnych i wegetatywnych. Zna nowoczesne technologie rozmnażania wykorzystywane w produkcji materiału nasadzeniowego. Opisuje metody sterowania/modyfikowania/skracania cykli produkcji szkółkarskiej z użyciem nowoczesnych technologii Wyjaśnia nowoczesne technologie kultur tkankowych w namnażaniu roślin sadowniczych Umiejętności Potrafi wykonać termiczne kalusowanie Identyfikuje szczegółowo czynniki wpływające na powodzenie wykonania rozmnażania ksenowegetatywnego. Wylicza czynniki ryzyka i prezentuje objawy niezgodności fizjologicznej. Potrafi obsługiwać urządzenia, w które wyposażona jest nowoczesna szkółka. Prowadzi procesy aklimatyzacji roślin uzyskanych metodą in vitro Kompetencje społeczne Przewiduje społeczne i ekonomiczne skutki działań w zakresie szkółkarstwa |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.