Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Entomologia z techniką ochrony

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: O.KOR.ENTT4.SI.OOGBX
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Entomologia z techniką ochrony
Jednostka: Katedra Ochrony Roślin
Grupy: Ogr, Bioinżynieria, 4 sem. stacj. inż. obowiązkowe
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: (brak danych)
Skrócony opis:

Studenci poznają podstawy ewolucji, ekologii, bioróżnorodności, systematyki i morfologii owadów. Zdobywają wiedzę dotyczącą diagnostyki ważnych gospodarczo agrofagów (szkodników) występujących w uprawach roślin sadowniczych, warzyw i roślin ozdobnych. Poznają zasady prognozowania i zwalczania agrofagów

Pełny opis:

Wprowadzenie do entomologii – entomologia jako dyscyplina naukowa, powiązania z innymi działami nauki, wybitni entomolodzy. Ewolucja owadów.

Morfologia owadów, podobieństwa i różnice z innymi grupami stawonogów

Budowa wewnętrzna owadów, wybrane elementy fizjologii i behawioru owadów

Morfologiczne i anatomiczne adaptacje do żerowania owadów na roślinach. Sposoby pobierania pokarmu przez owady

Podstawy systematyki owadów. Przegląd rzędów owadów o przeobrażeniu niezupełnym

Przegląd rzędów owadów o przeobrażeniu zupełnym

Wpływ wybranych czynników abiotycznych i biotycznych na populacje owadów

Populacje owadów roślinożernych. Ocena liczebności, definicje szkodnika, szkody i straty

Wprowadzenie do ochrony roślin przed szkodnikami. Podział metod zwalczania. Kwarantanna jako metoda ochrony roślin

Wykorzystanie czynników biologicznych (pasożyty, drapieżce, mikroorganizmy) do zwalczania szkodników. Introdukcja, masowa kolonizacja, kompensacja i protekcja

Metody zwalczania szkodników: mechaniczna, fizyczna, higieniczno-uprawowa, hodowlana, biotechniczna

Chemiczne zwalczanie szkodników. Zakres stosowania metody. Zalety i wady. Zagadnienia bezpieczeństwa. Urządzenia techniczne

Metoda ekologiczna i integrowana. Zakres stosowania. Sposoby prognozowania i zwalczania

Szkodniki warzyw –zwalczanie najważniejszych gatunków

Szkodniki upraw sadowniczych –zwalczanie najważniejszych gatunków

Szkodniki roślin ozdobnych w gruncie i pod osłonami –zwalczanie najważniejszych gatunków

Typy i gromady szkodników: nicienie, stawonogi- pajęczaki, owady

Budowa zewnętrzna owadów. Typy aparatów gębowych. Przegląd rzędów owadów o przeobrażeniu niezupełnym i zupełnym ważnych w ochronie roślin. Typy larw i poczwarek. Rodzaje uszkodzeń.

Rodzaje uszkodzeń powodowanych przez fitofagi o różnych aparatach gębowych.

Szkodniki wielożerne (rolnice, sprężyki, żukowate (pędraki), ryjkowcowate (opuchlaki, naliściaki)

Szkodniki buraka ćwikłowego, marchwi, pomidora, ziemniaka (śmietka burakowa, mszyca burakowa, połyśnica marchwianka, stonka ziemniaczana, mszyce na ziemniakach, mątwiki, guzaki)

Szkodniki bobowatych (strąkowce, pachówka strąkoweczka, oprzędziki, śmietka kiełkówka, wciornastki, paciornica grochowianka, mszyca grochowa)

Szkodniki warzyw kapustowatych (śmietka kapuściana, mszyca kapuściana, bielinki, tantniś krzyżowiaczek, piętnówka kapustnica, pchełki ziemne)

Szkodniki warzyw cebulowych i szparagów (śmietka cebulanka, miniarka porówka, wgryzka szczypiorka, chowacz szczypiorak, niszczyk zjadliwy, rozkruszek korzeniowy, poskrzypki, trzep szparagówka)

Szkodniki warzyw i roślin ozdobnych uprawianych pod osłonami (mączlik szklarniowy, przędziorki, wciornastki, czerwce, mszyce, węgorek chryzantemowiec)

Szkodniki róży i wybranych roślin ozdobnych uprawianych w gruncie

Szkodniki wielożerne drzew i krzewów w sadach (przędziorki, czerwce, duże motyle, motyle minujące, zwójki liściowe)

Szkodniki jabłoni (kwieciak jabłkowiec, miodówka jabłoniowa, mszyce, namiotnik jabłoniowy, owocówka jabłkóweczka, owocnica jabłoniowa)

Szkodniki gruszy (miodówki, kwieciak gruszowiec, szpeciele)

Szkodniki czereśni, wiśni, śliwy (owocnice, mszyce, nasionnica trzesniówka)

Szkodniki maliny i truskawki (kostnik malinowiec, kwieciak malinowiec, pryszczarki, galasówka maliniak, przeziernik malinowiec, roztocz truskawkowiec)

Szkodniki porzeczki i agrestu (wielkopąkowiec porzeczkowy, przezierniki, pryszczarki, krzywik porzeczkowiaczek, brzęczak porzeczkowy, piłecznica agrestowa)

Rozpoznawanie szkodników oraz uszkodzeń roślin powodowanych przez nie w terenie

Literatura:

Boczek J. 1995; Nauka o szkodnikach roślin uprawnych. Wyd. II SGGW

Boczek J. 1992; Niechemiczne metody zwalczania szkodników. Wydaw. SGGW

Czyżewski Z. 1972; Choroby i szkodniki roślin ozdobnych. PWRiL

Kochman J., Węgorek W. 1999; Ochrona roślin. Plantpress.

Łęski Z., 1985; Szkodniki i choroby roślin sadowniczych. Wyd. III. PWRiL

Robak J., Wiech K., 1999. Choroby i szkodniki warzyw. Plantpress

Wiech K., 1999; Szkodniki drzew owocowych. Plantpress

Wnuk A., 1990; Entomologia dla rolników. Cz. I – Ogólna. Część II szczegółowa. Skrypt AR w Krakowie

Efekty uczenia się:

Szacuje liczebność owadów odnosząc do wzorcowych wartości progów zagrożenia

Opisuje różnice pomiędzy metodami ochrony roślin: konwencjonalną, integrowana i ekologiczną

Nazywa urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników, prezentuje zakres ich stosowania

Wybiera najwłaściwsze metody zwalczania szkodników upraw sadowniczych, warzyw i roślin ozdobnych

Prawidłowo rozpoznaje uszkodzenia roślin spowodowane przez szkodniki

Prawidłowo rozpoznaje sprawców uszkodzeń roślin uprawnych

Posługuje się siatką entomologiczną, czerpakiem, ekshaustorem

Preparuje owady uwzględniając ich przynależność systematyczną i wielkość (preparowanie na szpilkach entomologicznych, rozklejanie na kartonikach)

Prawidłowo zbiera, rozkłada i suszy okazy zielnikowe

Rozpoznaje agrofagi oraz uszkodzenia przez nie powodowane

Wykonuje zbiór okazów owadów i uszkodzeń obejmujący 30 gatunków szkodników i 30 uszkodzeń

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę 2

Nie zna jednostek systematycznych oraz budowy wybranych zwierząt ważnych w ochronie roślin. Nie wylicza najgroźniejszych szkodniki upraw sadowniczych, warzyw i roślin ozdobnych w polu i pod osłonami

Nie zna ich bionomii i szkodliwości. Nie definiuje metod ochrony roślin oraz nie rozumie różnic pomiędzy nimi.

Nie szacuje liczebności owadów i nie zna progów zagrożenia.

Nie rozpoznaje sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Nie rozróżnia urządzeń technicznych służących do prognozowania i zwalczania szkodników.

Nie potrafi wykonać i nie oddaje zbioru szkodników i powodowanych przez nie uszkodzeń

Nie widzi potrzeby ustawicznego kształcenia w kolejnych etapach studiowania.

Na ocenę 3

Zna jednostki systematyczne oraz budowę wybranych zwierząt ważnych w ochronie roślin. Wylicza niektóre ważne szkodniki upraw oraz zna ich bionomię i szkodliwość.

Definiuje metody ochrony roślin ale, nie potrafi prawidłowo powiązać je poszczególnymi gatunkami agrofagów.

Szacuje liczebność owadów, ale nie zna progów zagrożenia.

Rozpoznaje ważniejsze gatunki sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Rozróżnia urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników, ale nie zawsze prezentuje zakres ich stosowania.

Potrafi wykonać zbiór, ale jest on nieestetyczny. Niektóre owady nie są prawidłowo oznaczone (maksymalnie 3)

W stopniu średnim potrafi pracować w zespole i ponosi odpowiedzialność za wspólnie realizowane zadania, jest świadomy znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości

Na ocenę 4

Zna jednostki systematyczne oraz budowę wszystkich zwierząt ważnych w ochronie roślin. Wylicza wszystkie ważne szkodniki upraw oraz zna ich bionomię i szkodliwość.

Definiuje metody ochrony roślin i potrafi prawidłowo powiązać je z poszczególnymi gatunkami agrofagów.

Szacuje liczebność owadów, ale i zna progi zagrożenia.

Rozpoznaje większość gatunków sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Rozróżnia urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników i prezentuje zakres ich stosowania.

Potrafi wykonać zbiór w sposób estetyczny i zgodny z zasadami dotyczącymi preparowania i opisywania okazów. Nie wymienia wszystkich nazw Lacińskich

W stopniu dobrym potrafi pracować w zespole i ponosi odpowiedzialność za wspólnie realizowane zadania, jest świadomy znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości.

Akceptuje potrzebę kierowania się zasadami etycznymi w ochronie roślin.

Na ocenę 5

Zna jednostki systematyczne oraz budowę wszystkich zwierząt ważnych w ochronie roślin. Wylicza wszystkie ważne szkodniki upraw oraz zna ich bionomię i szkodliwość.

Definiuje metody ochrony roślin i potrafi prawidłowo powiązać je z poszczególnymi gatunkami agrofagów. Wykorzystuje nabytą wiedzę w celu podjęcia trafnej decyzji dotyczącej konieczności zwalczania agrofagów i wyboru skutecznej metody ograniczenia ich liczebności.

Szacuje liczebność owadów, ale i zna progi zagrożenia. Rozpoznaje wszystkie gatunki sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Rozróżnia urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników i prezentuje zakres ich stosowania. Podejmuje trafne decyzje dotyczące zwalczania agrofagów i wyboru skutecznej metody.

Oddany zbiór jest wykonany poprawnie. Owady są spreparowane prawidłowo. Zarówno owady i jak i okazy zielnikowe są opisane zgodnie z obowiązującymi zasadami. Zbiór jest wykonany estetycznie.

W stopniu bardzo dobrym potrafi pracować w zespole i ponosi odpowiedzialność za wspólnie realizowane zadania, jest świadomy znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości. Akceptuje potrzebę kierowania się zasadami etycznymi w ochronie roślin.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)