Entomologia z techniką ochrony
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.KOR.ENTT4.SI.OOGBX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Entomologia z techniką ochrony |
Jednostka: | Katedra Ochrony Roślin |
Grupy: |
Ogr, Bioinżynieria, 4 sem. stacj. inż. obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Studenci poznają podstawy ewolucji, ekologii, bioróżnorodności, systematyki i morfologii owadów. Zdobywają wiedzę dotyczącą diagnostyki ważnych gospodarczo agrofagów (szkodników) występujących w uprawach roślin sadowniczych, warzyw i roślin ozdobnych. Poznają zasady prognozowania i zwalczania agrofagów |
Pełny opis: |
Wprowadzenie do entomologii – entomologia jako dyscyplina naukowa, powiązania z innymi działami nauki, wybitni entomolodzy. Ewolucja owadów. Morfologia owadów, podobieństwa i różnice z innymi grupami stawonogów Budowa wewnętrzna owadów, wybrane elementy fizjologii i behawioru owadów Morfologiczne i anatomiczne adaptacje do żerowania owadów na roślinach. Sposoby pobierania pokarmu przez owady Podstawy systematyki owadów. Przegląd rzędów owadów o przeobrażeniu niezupełnym Przegląd rzędów owadów o przeobrażeniu zupełnym Wpływ wybranych czynników abiotycznych i biotycznych na populacje owadów Populacje owadów roślinożernych. Ocena liczebności, definicje szkodnika, szkody i straty Wprowadzenie do ochrony roślin przed szkodnikami. Podział metod zwalczania. Kwarantanna jako metoda ochrony roślin Wykorzystanie czynników biologicznych (pasożyty, drapieżce, mikroorganizmy) do zwalczania szkodników. Introdukcja, masowa kolonizacja, kompensacja i protekcja Metody zwalczania szkodników: mechaniczna, fizyczna, higieniczno-uprawowa, hodowlana, biotechniczna Chemiczne zwalczanie szkodników. Zakres stosowania metody. Zalety i wady. Zagadnienia bezpieczeństwa. Urządzenia techniczne Metoda ekologiczna i integrowana. Zakres stosowania. Sposoby prognozowania i zwalczania Szkodniki warzyw –zwalczanie najważniejszych gatunków Szkodniki upraw sadowniczych –zwalczanie najważniejszych gatunków Szkodniki roślin ozdobnych w gruncie i pod osłonami –zwalczanie najważniejszych gatunków Typy i gromady szkodników: nicienie, stawonogi- pajęczaki, owady Budowa zewnętrzna owadów. Typy aparatów gębowych. Przegląd rzędów owadów o przeobrażeniu niezupełnym i zupełnym ważnych w ochronie roślin. Typy larw i poczwarek. Rodzaje uszkodzeń. Rodzaje uszkodzeń powodowanych przez fitofagi o różnych aparatach gębowych. Szkodniki wielożerne (rolnice, sprężyki, żukowate (pędraki), ryjkowcowate (opuchlaki, naliściaki) Szkodniki buraka ćwikłowego, marchwi, pomidora, ziemniaka (śmietka burakowa, mszyca burakowa, połyśnica marchwianka, stonka ziemniaczana, mszyce na ziemniakach, mątwiki, guzaki) Szkodniki bobowatych (strąkowce, pachówka strąkoweczka, oprzędziki, śmietka kiełkówka, wciornastki, paciornica grochowianka, mszyca grochowa) Szkodniki warzyw kapustowatych (śmietka kapuściana, mszyca kapuściana, bielinki, tantniś krzyżowiaczek, piętnówka kapustnica, pchełki ziemne) Szkodniki warzyw cebulowych i szparagów (śmietka cebulanka, miniarka porówka, wgryzka szczypiorka, chowacz szczypiorak, niszczyk zjadliwy, rozkruszek korzeniowy, poskrzypki, trzep szparagówka) Szkodniki warzyw i roślin ozdobnych uprawianych pod osłonami (mączlik szklarniowy, przędziorki, wciornastki, czerwce, mszyce, węgorek chryzantemowiec) Szkodniki róży i wybranych roślin ozdobnych uprawianych w gruncie Szkodniki wielożerne drzew i krzewów w sadach (przędziorki, czerwce, duże motyle, motyle minujące, zwójki liściowe) Szkodniki jabłoni (kwieciak jabłkowiec, miodówka jabłoniowa, mszyce, namiotnik jabłoniowy, owocówka jabłkóweczka, owocnica jabłoniowa) Szkodniki gruszy (miodówki, kwieciak gruszowiec, szpeciele) Szkodniki czereśni, wiśni, śliwy (owocnice, mszyce, nasionnica trzesniówka) Szkodniki maliny i truskawki (kostnik malinowiec, kwieciak malinowiec, pryszczarki, galasówka maliniak, przeziernik malinowiec, roztocz truskawkowiec) Szkodniki porzeczki i agrestu (wielkopąkowiec porzeczkowy, przezierniki, pryszczarki, krzywik porzeczkowiaczek, brzęczak porzeczkowy, piłecznica agrestowa) Rozpoznawanie szkodników oraz uszkodzeń roślin powodowanych przez nie w terenie |
Literatura: |
Boczek J. 1995; Nauka o szkodnikach roślin uprawnych. Wyd. II SGGW Boczek J. 1992; Niechemiczne metody zwalczania szkodników. Wydaw. SGGW Czyżewski Z. 1972; Choroby i szkodniki roślin ozdobnych. PWRiL Kochman J., Węgorek W. 1999; Ochrona roślin. Plantpress. Łęski Z., 1985; Szkodniki i choroby roślin sadowniczych. Wyd. III. PWRiL Robak J., Wiech K., 1999. Choroby i szkodniki warzyw. Plantpress Wiech K., 1999; Szkodniki drzew owocowych. Plantpress Wnuk A., 1990; Entomologia dla rolników. Cz. I – Ogólna. Część II szczegółowa. Skrypt AR w Krakowie |
Efekty uczenia się: |
Szacuje liczebność owadów odnosząc do wzorcowych wartości progów zagrożenia Opisuje różnice pomiędzy metodami ochrony roślin: konwencjonalną, integrowana i ekologiczną Nazywa urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników, prezentuje zakres ich stosowania Wybiera najwłaściwsze metody zwalczania szkodników upraw sadowniczych, warzyw i roślin ozdobnych Prawidłowo rozpoznaje uszkodzenia roślin spowodowane przez szkodniki Prawidłowo rozpoznaje sprawców uszkodzeń roślin uprawnych Posługuje się siatką entomologiczną, czerpakiem, ekshaustorem Preparuje owady uwzględniając ich przynależność systematyczną i wielkość (preparowanie na szpilkach entomologicznych, rozklejanie na kartonikach) Prawidłowo zbiera, rozkłada i suszy okazy zielnikowe Rozpoznaje agrofagi oraz uszkodzenia przez nie powodowane Wykonuje zbiór okazów owadów i uszkodzeń obejmujący 30 gatunków szkodników i 30 uszkodzeń |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę 2 Nie zna jednostek systematycznych oraz budowy wybranych zwierząt ważnych w ochronie roślin. Nie wylicza najgroźniejszych szkodniki upraw sadowniczych, warzyw i roślin ozdobnych w polu i pod osłonami Nie zna ich bionomii i szkodliwości. Nie definiuje metod ochrony roślin oraz nie rozumie różnic pomiędzy nimi. Nie szacuje liczebności owadów i nie zna progów zagrożenia. Nie rozpoznaje sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Nie rozróżnia urządzeń technicznych służących do prognozowania i zwalczania szkodników. Nie potrafi wykonać i nie oddaje zbioru szkodników i powodowanych przez nie uszkodzeń Nie widzi potrzeby ustawicznego kształcenia w kolejnych etapach studiowania. Na ocenę 3 Zna jednostki systematyczne oraz budowę wybranych zwierząt ważnych w ochronie roślin. Wylicza niektóre ważne szkodniki upraw oraz zna ich bionomię i szkodliwość. Definiuje metody ochrony roślin ale, nie potrafi prawidłowo powiązać je poszczególnymi gatunkami agrofagów. Szacuje liczebność owadów, ale nie zna progów zagrożenia. Rozpoznaje ważniejsze gatunki sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Rozróżnia urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników, ale nie zawsze prezentuje zakres ich stosowania. Potrafi wykonać zbiór, ale jest on nieestetyczny. Niektóre owady nie są prawidłowo oznaczone (maksymalnie 3) W stopniu średnim potrafi pracować w zespole i ponosi odpowiedzialność za wspólnie realizowane zadania, jest świadomy znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości Na ocenę 4 Zna jednostki systematyczne oraz budowę wszystkich zwierząt ważnych w ochronie roślin. Wylicza wszystkie ważne szkodniki upraw oraz zna ich bionomię i szkodliwość. Definiuje metody ochrony roślin i potrafi prawidłowo powiązać je z poszczególnymi gatunkami agrofagów. Szacuje liczebność owadów, ale i zna progi zagrożenia. Rozpoznaje większość gatunków sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Rozróżnia urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników i prezentuje zakres ich stosowania. Potrafi wykonać zbiór w sposób estetyczny i zgodny z zasadami dotyczącymi preparowania i opisywania okazów. Nie wymienia wszystkich nazw Lacińskich W stopniu dobrym potrafi pracować w zespole i ponosi odpowiedzialność za wspólnie realizowane zadania, jest świadomy znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości. Akceptuje potrzebę kierowania się zasadami etycznymi w ochronie roślin. Na ocenę 5 Zna jednostki systematyczne oraz budowę wszystkich zwierząt ważnych w ochronie roślin. Wylicza wszystkie ważne szkodniki upraw oraz zna ich bionomię i szkodliwość. Definiuje metody ochrony roślin i potrafi prawidłowo powiązać je z poszczególnymi gatunkami agrofagów. Wykorzystuje nabytą wiedzę w celu podjęcia trafnej decyzji dotyczącej konieczności zwalczania agrofagów i wyboru skutecznej metody ograniczenia ich liczebności. Szacuje liczebność owadów, ale i zna progi zagrożenia. Rozpoznaje wszystkie gatunki sprawców uszkodzeń roślin uprawnych. Rozróżnia urządzenia techniczne służące do prognozowania i zwalczania szkodników i prezentuje zakres ich stosowania. Podejmuje trafne decyzje dotyczące zwalczania agrofagów i wyboru skutecznej metody. Oddany zbiór jest wykonany poprawnie. Owady są spreparowane prawidłowo. Zarówno owady i jak i okazy zielnikowe są opisane zgodnie z obowiązującymi zasadami. Zbiór jest wykonany estetycznie. W stopniu bardzo dobrym potrafi pracować w zespole i ponosi odpowiedzialność za wspólnie realizowane zadania, jest świadomy znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości. Akceptuje potrzebę kierowania się zasadami etycznymi w ochronie roślin. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.