Agroekologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.KOR.AGRO6.SI.OOGAX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Agroekologia |
Jednostka: | Katedra Ochrony Roślin |
Grupy: |
Ogr, Agroekol. i ochr. rośl, 6 sem. stacj. inż. obowiazkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Krajobraz rolniczy jako ekosystem. Czynniki ekologiczne i ich znaczenie. Znaczenie różnorodności w krajobrazie rolniczym i konkurencji pomiędzy gatunkami w agrocenozie. Obrót materią i energią w agroekosystemie. Gradacje szkodników i epifitozy jako zjawisko ekologiczne. Ekologiczne skutki intensyfikacji produkcji rolniczej. Systemy programowania i wykorzystania zasobów ekologicznych |
Pełny opis: |
Tematyka wykładów: Podstawy funkcjonowania agroekosystemu 2 Krajobraz rolniczy jako ekosystem 3 Powstanie krajobrazu kulturowego i skutki tego procesu 2 Wpływ czynników siedliskowych na plonowanie roślin uprawnych 6 Autekologia chwastów 2 Znaczenie różnorodności w krajobrazie rolniczym 4 Gradacje szkodników i epifitozy jako zjawisko ekologiczne 4 Ekologiczne skutki intensyfikacji produkcji rolniczej 4 a) nawożenie i sposób uprawy roli b) chemiczna ochrona roślin Systemy programowania i wykorzystania zasobów ekologicznych 3 RAZEM 30 Tematyka ćwiczeń Bilans obrotu materią i energią w wybranych typach agroekosystemów 4 Zależności między organizmami w agroekosystemie 4 Przetrwanie niekorzystnych pór roku przez organizmy 4 Wpływ zmian w asortymencie roślin uprawnych i systemów uprawy na zachwaszczenie i pozostałe składniki agrocenozy 3 Wpływ czynników siedliskowych na plonowanie roślin uprawnych 2 Wpływ pestycydów na aktywność mikroorganizmów glebowych 3 Wpływ zadrzewień śródpolnych na plonowanie roślin uprawnych 4 Rola i znaczenie owadów zapylających (trzmiele, pszczoły porobnicowate, murarka ogrodowa) 2 Historia roślinnych krajobrazów Polski (wycieczka do Inst. Botaniki PAN ) 4 RAZEM 30 |
Literatura: |
Ilnicki P. Polskie rolnictwo a ochrona środowiska. AR w Poznaniu. 2004. Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R., Ekologia. Krótkie wykłady. PWN Warszawa 2005.3. Prończuk J. Podstawy ekologii rolniczej. PWN W-wa. 1982 Listowski A. Agroekologiczne podstawy uprawy roślin. PWN Warszawa. 1983 Tischler W. Agroekologia. PWRiL Warszawa 1971 Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej (internet |
Efekty uczenia się: |
Definiuje różnice między ekosystemem naturalnym, a agroekosystemem. Tłumaczy zasady homeostazy ekosystemu i jej znaczenie w rolnictwie. Analizuje przepływ energii i obieg materii w ekosystemie. Interpretuje wpływ czynników siedliskowych na plonowanie roślin uprawnych. Opisuje związki pomiędzy działaniem poszczególnych czynników. Tłumaczy znaczenie czynników biotycznych. Rozumie znaczenie różnorodności gatunkowej, genetycznej i krajobrazowej w terenach rolniczych. Rozumie znaczenie bioróżnorodności i jej wpływu na stabilność agroekosystemu Zna znaczenie infrastruktury ekologicznej i jej wpływu na agrofagi i organizmy pożyteczne Posiada wiedzę dotyczącą działań w kierunku zachowania bioróżnorodności i metod protegowania organizmów pożytecznych (parazytoidów, drapieżców, zapylaczy) Rozumie plonotwórcze znaczenie procesu zapylenia roślin, zna owady zapylające. Posiada rozszerzoną wiedzę na temat trzmieli, murarki ogrodowej, pszczół porobnicowatych Ma pogłębioną wiedzę na temat wzajemnych zależności pomiędzy organizmami (fitofagi/entomofagi). Ma rozszerzoną wiedzę na temat wpływu działalności rolniczej na środowisko. Opisuje ekologiczne skutki intensyfikacji produkcji rolniczej. Przedstawia wpływ nawożenia i sposobu uprawy roli na plonowanie roślin. Prezentuje uboczne skutki stosowania pestycydów. Tłumaczy zasady Dobrej Praktyki Rolniczej i ich rolę w zrównoważonym rolnictwie. Prezentuje możliwości ograniczenia stosowania pestycydów w ochronie roślin. Identyfikuje i analizuje zjawiska wpływające na produkcję ogrodniczą Wie jakie działania podejmować w celu ochrony bioróżnorodności i protegowania organizmów pożytecznych w agroekosystemie Posiada zdolność podejmowania działań w kierunku zwiększenia oporu środowiska Przewiduje ekologiczne skutki nieprawidłowego stosowania pestycydów, uproszczonych systemów uprawy i nawożenia Umie stosować zasady Dobrej Praktyki Rolniczej Ma świadomość ciągłych zmian w technologiach rolniczych i konieczności dostosowywania się do nich Rozumie potrzebę przekazywania obiektywnych informacji dotyczących zasad Dobrej Praktyki Rolniczej Potrafi przewidzieć negatywne skutki chemizacji rolnictwa i zna sposoby ich ograniczenia Ma świadomość społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę 2: Nie wymienia cech agroekosystemu, zależności między składnikami agrocenozy, czynników ekologicznych, oddziaływań rolnictwa na agroekosystem Nie zna metod zwiększania bioróżnorodności i protegowania organizmów pożytecznych w ekosystemie Nie umie przewidywać skutków nieprawidłowego stosowania pestycydów, nawożenia oraz systemów uprawy Nie jest świadomy zagrożeń środowiskowych związanych z produkcją ogrodniczą Na ocenę 3: Wymienia cechy agroekosystemu ale nie analizuje zależności między składnikami agrocenozy, wpływem czynników elologicznych Wymienia podstawowe sposoby zwiększania bioróżnorodności ale nie wie jak je zastosować w praktyce Wymienia ogólnie skutki chemizacji rolnictwa i zmian w systemach uprawy roślin ale nie zna ich znaczenia praktycznego Zna zagrożenia środowiskowe związane z produkcją ogrodniczą ale nie uwzględnia ich w praktycznym działaniu Na ocenę 4: Wymienia cechy agroekosystemu, analizuje wpływ intensyfikacji rolnictwa na jego funkcjonowanie Umie podjąć działania w celu zwiększania bioróżnorodności i protegowania organizmów pożytecznych w ekosystemie Potrafi przewidywać ekologiczne skutki stosowania pestycydów, nawożenia mineralnego oraz sposobów gospodarowania Jest świadomy zagrożeń środowiskowych i częściowo uwzględnia w swoich działaniach. Na ocenę 5: Wymienia cechy agroekosystemu, analizuje wpływ intensyfikacji rolnictwa na jego funkcjonowanie, proponuje modyfikacje systemów uprawy i ochrony roślin. Umie podjąć działania w celu zwiększania bioróżnorodności i protegowania organizmów pożytecznych w konkretnych warunkach przyrodniczych Potrafi dobrać sposoby ograniczania skutków chemicznej ochrony roślin i błędów w agrotechnice Jest świadomy zagrożeń środowiskowych, przypisuje im znaczącą wagę i uwzględnia w swoich działaniach |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.