Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Wirusologia ogólna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: O.F6.WIO.SI.OOGXY
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Wirusologia ogólna
Jednostka: Zakład Botaniki i Fizjologii Roślin
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: (brak danych)
Skrócony opis:

Celem kursu jest nabycie wiedzy na temat: budowy i klasyfikacji, namnażania wybranych wirusów: roślin, zwierząt, ludzi, stadiów rozwojowych choroby wirusowej, epidemiologii i prewencji. Kurs służy także uzyskaniu przez studenta umiejętności odróżnienia infekcji o charakterze wirusowym od infekcji innymi patogenami lub czynnikami nie zakaźnymi. Uczy prawidłowej oceny zagrożenia związanego z obecnością wirusa czy wirusów w uprawie i dobór odpowiednich sposobów identyfikacji, prewencji lub terapii.

Pełny opis:

Treści kształcenia

Historia badań wirusów. Wirusy na tle innych mikroorganizmów. Definicja wirusa.

Struktura i budowa fizyko-chemiczna wirusów

Wirusy jako modelowe układy genetyczne. Budowa genomu. Kwasy nukleinowe i białka wirusa. Przechowywanie i ekspresja informacji genetycznej.

Strategie replikacji. Zróżnicowanie genetyczne wirusów.

Nomenklatura i klasyfikacja wirusów. Biologiczne, strukturalne i serologiczne kryteria przynależności do jednostek taksonomicznych. Zasady nazewnictwa. Przegląd systematyczny poszczególnych grup wirusów roślinnych i wybranych wirusów zwierzęcych

Patogeneza ważnych ekonomicznie chorób wirusowych roślin i zwierząt lub istotnych epidemiologicznie wirusów ludzkich.

Inicjacja infekcji, drogi zakażenia. Przemieszczanie się wirusów.

Symptomatologia.

Metody diagnostyczne.

Testy biologiczne, testy serologiczne i molekularne.

Mikroskopia elektronowa.

Metody prewencji.

Laboratoryjne techniki terapeutyczne: chemio i termoterapia, kultury merystemów.

Hodowla odpornościowa

Epidemiologia chorób wirusowych.

Wektory zwierzęce, roślinne, grzybowe.

Zakażenie przez kontakt, wodę, powietrze.

Wirusy krążeniowe i niekrążeniowe.

Zasady bezpieczeństwa i higiena pracy w laboratorium.

Test biologiczny. Sposoby mechanicznej inokulacji wirusów roślinnych.

Opis objawów porażenia wirusowego na poziomie morfologii (zapis za pomocą symboli) i anatomii (obserwacja liścia z mozaiką w mikroskopie).

Badanie właściwości wirusów w soku rośliny (TIP, DEP, LIV).

Znaczenie zmian cytologicznych w diagnostyce (inkluzje cytoplazmatyczne ToMV w komórkach włosków tytoniu obserwowane w mikroskopie świetlnym).

Technika wykonywania preparatów metodą szybkiego zanurzania skrawków (quick dip).

Pomiary cząstek wirusowych na elektronogramach.

DAS ELISA. Podstawy teoretyczne metody.

Przygotowanie próbek i interpretacja wyników.

Metody usuwania wirusów roślinnych za pomocą kultur in vitro, termoterapii, chemioterapii oraz ich łączenie.

Rozdział mieszaniny wirusów.

Literatura:

Collier L. Oxford J., 2001. Wirusologia. PZWL, Warszawa

Kryczyński S., 2005. Zasady identyfikacji i klasyfikacji wirusów roślin. Wyd. Fundacja "Rozwój SGGW" Warszawa

Kryczyński S., 2010. Wirusologia roślinna. PWN.

Literatura uzupełniająca:

Goździcka - Józefiak A., 2005. Wirusologia molekularna. Wyd. Nauk. UAM, Poznań

Piekarewicz A., 2004. Podstawy wirusologii molekularnej. PWN, Warszawa

Efekty uczenia się:

Wiedza

podaje rys historyczny i współczesną definicję wirusa

pokazuje wirusy jako modelowe układy w dziedzinie biologii molekularnej organizmów pro- i eukariotycznych

opisuje złożoność i bogactwo świata wirusów oraz kryteria jego klasyfikacji

wyjaśnia zasady nomenklatury

charakteryzuje sposoby przenoszenia, patogenezę, objawy oraz metody zapobiegania lub terapii ważnych chorób wirusowych roślin, zwierząt i ludzi

przedstawia przegląd metod diagnostycznych

Umiejętności

rozpoznaje specyficzne właściwości najważniejszych wirusów i chorób przez nie wywoływanych na świecie

wdraża praktycznie znane metody identyfikacji, prewencji czy terapii wirusów

wybiera odpowiednie metody diagnostyczne

przygotowuje do napisania pracy egzaminacyjnej

rozwija umiejętności językowe poprzez obowiązującą terminologię specjalistyczną w języku angielskim

Kompetencje społeczne

docenia ważność zachowania bezpieczeństwa i higieny wykonywanej pracy w stosunku do siebie i otoczenia

ocenia prawidłowo zagrożenia związane z obecnością patogenów wirusowych roślin, zwierząt i ludzi

przewiduje skutki podejmowanych działań dla środowiska

Metody i kryteria oceniania:

701 egzamin pisemny ograniczony czasowo

302 ocena zaangażowania w dyskusji, umiejętności podsumowania, wartościowania

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)