Wirusologia ogólna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | O.F6.WIO.SI.OOGXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wirusologia ogólna |
Jednostka: | Zakład Botaniki i Fizjologii Roślin |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Celem kursu jest nabycie wiedzy na temat: budowy i klasyfikacji, namnażania wybranych wirusów: roślin, zwierząt, ludzi, stadiów rozwojowych choroby wirusowej, epidemiologii i prewencji. Kurs służy także uzyskaniu przez studenta umiejętności odróżnienia infekcji o charakterze wirusowym od infekcji innymi patogenami lub czynnikami nie zakaźnymi. Uczy prawidłowej oceny zagrożenia związanego z obecnością wirusa czy wirusów w uprawie i dobór odpowiednich sposobów identyfikacji, prewencji lub terapii. |
Pełny opis: |
Treści kształcenia Historia badań wirusów. Wirusy na tle innych mikroorganizmów. Definicja wirusa. Struktura i budowa fizyko-chemiczna wirusów Wirusy jako modelowe układy genetyczne. Budowa genomu. Kwasy nukleinowe i białka wirusa. Przechowywanie i ekspresja informacji genetycznej. Strategie replikacji. Zróżnicowanie genetyczne wirusów. Nomenklatura i klasyfikacja wirusów. Biologiczne, strukturalne i serologiczne kryteria przynależności do jednostek taksonomicznych. Zasady nazewnictwa. Przegląd systematyczny poszczególnych grup wirusów roślinnych i wybranych wirusów zwierzęcych Patogeneza ważnych ekonomicznie chorób wirusowych roślin i zwierząt lub istotnych epidemiologicznie wirusów ludzkich. Inicjacja infekcji, drogi zakażenia. Przemieszczanie się wirusów. Symptomatologia. Metody diagnostyczne. Testy biologiczne, testy serologiczne i molekularne. Mikroskopia elektronowa. Metody prewencji. Laboratoryjne techniki terapeutyczne: chemio i termoterapia, kultury merystemów. Hodowla odpornościowa Epidemiologia chorób wirusowych. Wektory zwierzęce, roślinne, grzybowe. Zakażenie przez kontakt, wodę, powietrze. Wirusy krążeniowe i niekrążeniowe. Zasady bezpieczeństwa i higiena pracy w laboratorium. Test biologiczny. Sposoby mechanicznej inokulacji wirusów roślinnych. Opis objawów porażenia wirusowego na poziomie morfologii (zapis za pomocą symboli) i anatomii (obserwacja liścia z mozaiką w mikroskopie). Badanie właściwości wirusów w soku rośliny (TIP, DEP, LIV). Znaczenie zmian cytologicznych w diagnostyce (inkluzje cytoplazmatyczne ToMV w komórkach włosków tytoniu obserwowane w mikroskopie świetlnym). Technika wykonywania preparatów metodą szybkiego zanurzania skrawków (quick dip). Pomiary cząstek wirusowych na elektronogramach. DAS ELISA. Podstawy teoretyczne metody. Przygotowanie próbek i interpretacja wyników. Metody usuwania wirusów roślinnych za pomocą kultur in vitro, termoterapii, chemioterapii oraz ich łączenie. Rozdział mieszaniny wirusów. |
Literatura: |
Collier L. Oxford J., 2001. Wirusologia. PZWL, Warszawa Kryczyński S., 2005. Zasady identyfikacji i klasyfikacji wirusów roślin. Wyd. Fundacja "Rozwój SGGW" Warszawa Kryczyński S., 2010. Wirusologia roślinna. PWN. Literatura uzupełniająca: Goździcka - Józefiak A., 2005. Wirusologia molekularna. Wyd. Nauk. UAM, Poznań Piekarewicz A., 2004. Podstawy wirusologii molekularnej. PWN, Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Wiedza podaje rys historyczny i współczesną definicję wirusa pokazuje wirusy jako modelowe układy w dziedzinie biologii molekularnej organizmów pro- i eukariotycznych opisuje złożoność i bogactwo świata wirusów oraz kryteria jego klasyfikacji wyjaśnia zasady nomenklatury charakteryzuje sposoby przenoszenia, patogenezę, objawy oraz metody zapobiegania lub terapii ważnych chorób wirusowych roślin, zwierząt i ludzi przedstawia przegląd metod diagnostycznych Umiejętności rozpoznaje specyficzne właściwości najważniejszych wirusów i chorób przez nie wywoływanych na świecie wdraża praktycznie znane metody identyfikacji, prewencji czy terapii wirusów wybiera odpowiednie metody diagnostyczne przygotowuje do napisania pracy egzaminacyjnej rozwija umiejętności językowe poprzez obowiązującą terminologię specjalistyczną w języku angielskim Kompetencje społeczne docenia ważność zachowania bezpieczeństwa i higieny wykonywanej pracy w stosunku do siebie i otoczenia ocenia prawidłowo zagrożenia związane z obecnością patogenów wirusowych roślin, zwierząt i ludzi przewiduje skutki podejmowanych działań dla środowiska |
Metody i kryteria oceniania: |
701 egzamin pisemny ograniczony czasowo 302 ocena zaangażowania w dyskusji, umiejętności podsumowania, wartościowania |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.