Zróżnicowanie anatomiczne roślin jako adaptacje środowiskowe

Światło jako czynnik modyfikujący: rośliny miejsc cienistych (skiofity. oraz świtłolubne heliofity. Epifity i liany. Rośliny wodne i wilgociolubne (higrofity hydrofity).

Rośliny siedlisk ubogich: związki mikoryzowe, symbionty wiążące azot, rosliny pasożytnicze i mięsożerne. Rośliny gorących i zimnych siedlisk ubogich w wodę.

Słonorośla: osmoregulacja i zbiorowiska roślinne.

1. Podstawowe metody preparowania obiektów: preparaty świeże i utrwalone. Rola i obserwacja różnych typów trichomów. 2. Przygotowanie własnego obiektu obserwcji- utrwalanie .

Rośliny wodne i miejsc wilgotnych (aerenchyma, aparaty szparkowe, epiderma). 2. Przygotowanie własnego preparatu - zatapianie w parafinie.

Porównanie mezofilu, epidermy i kutikuli skiofitów oraz heliofitów i epifitów. Korzenie powietrzne epifitów.

Kserofity: budowa ograniczająca utratę wody lub pozwalająca na jej gromadzenie. Wykonanie własnego preparatu - zatapianie w bloku parafiny.

Wykonanie preparatu - cięcie bloczków na mikrotomie, barwienie preparatów.

Barwienie preparatów dwoma technikami.

Obserwacje, interpetacja i porównanie wybarwionych elementów na przygotowanych przekrojach.

Wiedza

Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu anatomii ekologicznej roślin naczyniowych.

Potrafi wskazać miejsca występowania (biomy, zbiorowiska roślin, siedliska) poszczególnych grup ekologicznych roślin.

Wyjaśnia różnice budowy morfologicznej i anatomicznej jako odpowiedź na zróżnicowane warunki fizyczne w siedliskach.

Tłumaczy wpływ interakcji między organizmami na ich strukturę.

Umiejętności

Posługuje się podstawowymi technikami mikroskopowymi, samodzielnie wykonuje preparaty.

Interpretuje obserwowane obiekty w zależności od zastosowanej metody barwienia.

Kompetencje społeczne

Podporządkowuje się zasadom pracy zespołowej ze świadomością odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania

Jest świadomy konieczności przestrzegania procedur postępowania w zakresie bezpieczeństwa w pracy laboratoryjnej.