Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Rekultywacja terenów poprzemysłowych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: L.A3.REKUTP.SI.LZPXX
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Rekultywacja terenów poprzemysłowych
Jednostka: Zakład Ekologii Lasu i Rekultywacji
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Poznanie podstaw działalności rekultywacji leśnej, typów przekształceń środowiska przyrodniczego powodowanego przez górnictwo, faz działalności rekultywacyjnej, metody oceny warunków siedliskowych na terenach bezglebowych, metod rekultywacji leśnej, kryteriów doboru roślinności zielnej i drzewiastej.

Pełny opis:

Zakres tematyczny wykładów:

Podstawowe pojęcia (definicja prawna i ekologiczna rekultywacji), początki i rozwój działalności rekultywacji w Polsce. Omówienie aktów prawnych dotyczących rekultywacji. Typy przekształceń środowiska przyrodniczego powodowane przez działalność przemysłową.

Metoda fitosocjologiczna podziału nieużytków poprzemysłowych wg Krzaklewskiego. Omówienie faz działalności rekultywacyjnej w tym przede wszystkim realizowanych dla leśnego zagospodarowania.

Technologia budowy zwałowisk (metoda nad i podsięsypna). Typy zwałowisk i ich ważniejsze parametry. Omówienie gospodarki nadkładem w działalności rekultywacyjnej. Kierunki rekultywacji.

Podstawy rekultywacji leśnej. Rozpoznanie warunków siedliskowych (prognozowanie potencjalnych siedlisk). Główne właściwości utworów oznaczane dla potrzeb rekultywacji i zagospodarowania – uproszczone wskaźniki zasobności i żyzności.

Glebowo-fitosocjologiczna metoda oceny siedlisk. Metoda sukcesji kierowanej w rekultywacji leśnej. Możliwości wykorzystania sukcesji w rekultywacji leśnej.

Zakres tematyczny ćwiczeń laboratoryjnych:

Szczegółowe przedstawienie metody punktowej oceny przydatności gruntów do rekultywacji wg Skawiny i Trafas. Omówienie ważniejszych źródeł toksyczności gruntów i mechanizmów ich powstawania na nieużytkach poprzemysłowych rekultywowanych dla leśnictwa (ćw. audytoryjne).

Określenie źródła i stopnia toksyczności utworów (gruntów): niewłaściwe pH, nadmierne zasolenie, nadmierna zawartość siarki na nieużytkach poprzemysłowych rekultywowanych dla leśnictwa (ćw. laboratoryjne).

Określenie wskaźnika litologicznego wybranych utworów na nieużytkach poprzemysłowych rekultywowanych dla leśnictwa (ćw. laboratoryjne).

Określenie wskaźnika wapniowego wybranych utworów na nieużytkach poprzemysłowych rekultywowanych dla leśnictwa (ćw. laboratoryjne).

Określenie wskaźnika sorpcji oraz wskaźnika spoistości wybranych utworów (ćw. laboratoryjne).

Zakres tematyczny ćwiczeń terenowych:

Ćwiczenia terenowe odbywają się na terenie byłych Krakowskich Zakładów Sodowych „Solvay” oraz kamieniołomie "Zakrzówek". Celem ćwiczeń jest: przedstawienie problematyki oddziaływania osadników na środowisko naturalne oraz omówienie metod rekultywacji tych obiektów i możliwości ich zagospodarowania.

Literatura:

Greszta J., Morawski S. 1972r., Rekultywacja nieużytków poprzemysłowych. PWRiL Warszawa.,Krzaklewski W. 1988r., Leśna rekultywacja i biologiczne zagospodarowanie nieużytków poprzemysłowych., AR Kraków.,Krzaklewski W. 1990r. Analiza działalności rekultywacyjnej na terenach pogórniczych w głównych gałęziach przemysłu wydobywczego w Polsce. SGGW Warszawa.,

Krzaklewski W. 1995r., Metoda sukcesji kierowanej w działalności rekultywacyjnej (Land reclamation by initial vegetation). Postępy techniki w leśnictwie, 56. SIiTLiD, Warszawa.,

Skawina T., Trafas M. 1971r., Zakres wykorzystania i sposób interpretacji wyników badań geologicznych dla potrzeb rekultywacji. Ochrona Terenów Górniczych, nr 16 Katowice.

Efekty uczenia się:

Efekty kształcenia:

Wiedza:

Potrafi scharakteryzować i opisać typy przekształceń środowiska przyrodniczego powodowane przez działalność przemysłową, technologia budowy zwałowisk, typy zwałowisk i ich ważniejsze parametry, podstawowe klasyfikacje oraz metody rekultywacji.

Potrafi nazywać, odtwarzać zakres czynności realizowanych w poszczególnych fazach rekultywacji leśnej. Objaśniać metody oceny warunków siedliskowych na terenach rekultywowanych oraz możliwości wykorzystania sukcesji w rekultywacji leśnej.

Umiejętności:

Potrafi przygotować i przeprowadzić analiz laboratoryjne próbek gruntów pobranych z terenów pogórniczych, zinterpretować i wykorzystywać rezultaty oznaczeń laboratoryjnych.

Kompetencje społeczne:

Potrafi pracować w grupie i kierować małym zespołem.

Posiada świadomość, skutków ekonomicznych, środowiskowych i społecznych pozyskiwania surowców oraz dbałości o stan środowiska naturalnego poprzez prawidłowe realizowanie rekultywacji.

Metody i kryteria oceniania:

Wykład:

sprawdzian wiedzy, egzamin pisemny ograniczony czasowo

Ćwiczenia laboratoryjne/audytoryjne:

sprawdzian wiedzy, egzamin pisemny ograniczony czasowo

Ćwiczenia terenowe:

zaliczenie raportu/sprawozdania z ćwiczeń (grupowe)

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)