Torfoznawstwo w praktyce inżynierskiej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	I.TORFA2.SI.IISXX
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Torfoznawstwo w praktyce inżynierskiej
Jednostka:	Katedra Melioracji i Kształtowania Środowiska
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Pełny opis:	Tematyka wykładów: Powstawanie i klasyfikacje torfu i osadów podtorfowych. Badania i dokumentacja złóż torfowych. Sposoby użytkowania torfowisk i torfu. Ochrona torfowisk. Właściwości fizyczne, chemiczne i geotechniczne torfu i gytii. Zasady regulacji stosunków wodnych na torfowiskach. Osiadanie torfowisk. Zasady budowy dróg, nasypów i budowli melioracyjnych na torfowiskach. Wypływalność torfu. Tematyka ćwiczeń: Oznaczanie stopnia rozkładu torfu. Oznaczanie gatunku torfu na podstawie składu makroszczątków roślinnych. Określenie podstawowych właściwości oraz zasobów torfu. Obliczanie wielkości osiadania odwodnionego torfowiska oraz emisji dwutlenku węgla.
Literatura:	Ilnicki P. 2002. Torfowiska i torf. Wydawnictwo Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu. Tobolski K. 2000. Przewodnik do oznaczania torfów i osadów jeziornych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Myślińska E. 2001. Grunty organiczne i laboratoryjne metody ich badania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Efekty uczenia się:	Wiedza - student zna i rozumie: zna genezę, klasyfikacje oraz właściwości fizyczne, chemiczne i geotechniczne torfu i osadów podtorfowych zna sposoby użytkowania torfowisk i torfu, skutki ich odwadniania oraz zasady ochrony zna zasady regulacji stosunków wodnych na torfowiskach oraz budowy dróg, nasypów i budowli melioracyjnych Umiejętności - student potrafi: dokonać podstawowych analiz i obliczeń właściwości i zasobów torfu i gytii dobrać i wykorzystać wzory służące do obliczania wielkości osiadania odwodnionego torfowiska i emisji dwutlenku węgla
Metody i kryteria oceniania:	Wykład: Zaliczenie pisemne ograniczone czasowo; na ocenę pozytywną należy udzielić co najmniej 51% prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania: < 51% - niedostateczny (2,0), 51-60 - dostateczny (3,0), 61-70 - dostateczny plus (3,5), 71-80 - dobry (4,0), 81-90 - dobry plus (4,5), 91-100 - bardzo dobry (5,0). Udział oceny z zaliczenia wykładów w ocenie końcowej wynosi 50%. Ćwiczenia: Na ocenę pozytywną należy prawidłowo wykonać sparwozdania z ćwiczeń i odpowiedzieć na kilka pytań dotyczących ich wykonania. Udział oceny z zaliczenia wykładów w ocenie końcowej wynosi 50%.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.