Inżynieria pogody i klimatu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | I.POGODA.WB.IISM2 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Inżynieria pogody i klimatu |
Jednostka: | Katedra Ekologii, Klimatologii i Ochrony Powietrza |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z funkcjonowaniem systemu klimatycznego, wykorzystaniem geoinżynierii do modyfikacji pogody i klimatu, rolą szaty roślinnej i rzeźby terenu w kształtowaniu klimatu lokalnego, mikroklimatu, modelowaniem agroklimatu. |
Pełny opis: |
Wykłady: System klimatyczny Ziemi. Naturalne i sztuczne zmiany promieniowania słonecznego dochodzącego do powierzchni ziemi i ich wpływ na kształtowanie pogody i klimatu. Sposoby modyfikacji pogody i klimatu – próby podejmowane w przeszłości i współcześnie. Wprowadzanie aerozoli absorbujących do atmosfery w celu modyfikacji pogody. Geoinżynieryjne metody poprawy bilansu wodnego. Modyfikacje klimatu lokalnego a plonowanie roślin uprawnych. Rola zadrzewień śródpolnych w terenach urzeźbionych jako czynnik hamujący spływ chłodnego powietrza. Wpływ zmian użytkowania na kształtowanie bilansu cieplnego powierzchni czynnej i cyrkulację lokalną. Melioracje agroklimatu. Modyfikacje mikroklimatu a ochrona roślin przed przymrozkami. Mikroklimat pomieszczeń. Kształtowanie mikroklimatu pomieszczeń. Optymalne i ekstremalne warunki termiczno-wilgotnościowe. Etyka ekologiczna. Zagadnienia etyczne w modyfikacji klimatu. Ćwiczenia Podstawowe wskaźniki systemu klimatycznego – wstęp. System klimatyczny Ziemi. Modele i modelowanie klimatu przy założonej modyfikacji parametrów bilansu promieniowania powierzchni Ziemi wybranymi technikami. Kształtowanie i modyfikacja bilansu radiacyjnego powierzchni Ziemi poprzez zmianę albedo powierzchni czynnej. Kształtowanie i modyfikacja warunków termiczno-wilgotnościowych poprzez zmianę struktury pokrycia i użytkowania terenu. Kształtowanie i modyfikacja mikroklimatu pomieszczeń. Modyfikacja klimatu lokalnego poprzez stosowanie układu zadrzewień śródpolnych, zróżnicowanej struktury upraw. Zapobieganie erozji eolicznej i powierzchniowej. |
Literatura: |
Literatura: 1. Kożuchowski K, 1998, Atmosfera, klimat, ekoklimat. Wydawnictwo Naukowe PWN 2. Łukowski B., 1999, Podstawy klimatologii stosowanej. Wydawnictwo SGGW 3. Radomski Cz. 1978, Agrometeorologia, Wydawnictwo Naukowe PWN 4. Kożuchowski K. 2005: Meteorologia i klimatologia. Wydawnictwo Naukowe PWN 5. Wołoszyn E.,2009, Meteorologia i klimatologia w zarysie. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej 6. Graniczny M., Mizerski W. 2007, Katastrofy przyrodnicze, PWN 7. Kożuchowski K. 1998 Atmosfera, klimat, ekoklimat, PWN 8. Woś A. 2010 Klimat Polski w drugiej połowie XX wieku, WNUAM Poznań 9. Kundzewicz Z.W., Kowalczak P. 2008, Zmiany klimatu i ich skutki, Wydawnictwo KURPISZ |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA 1. Student ma poszerzoną wiedzę odnośnie funkcjonowania systemu klimatycznego, zna skutki zmian koncentracji aerozoli w atmosferze i ich wpływ na klimat globalny 2. Student zna mechanizmy kształtowania klimatu lokalnego, klimatu miasta i mikroklimatów pomieszczeń UMIEJĘTNOŚCI 1. Potrafi na podstawie zdobytej wiedzy wykorzystać poznane mechanizmy funkcjonowania środowiska atmosferycznego dla zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich 2. Potrafi ocenić rolę gazów szklarniowych i aerozoli atmosferycznych w modyfikacji pogody i klimatu KOMPETENCJE SPOŁECZNE 1. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie 2. Ma nawyk korzystania z obiektywnych źródeł naukowych i stosuje zasady krytycznego wnioskowania |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody i kryteria oceniania: WYKŁADY: 1. Ocena podsumowująca: egzamin; test wielokrotnego wyboru ograniczony czasowo z całości materiału omawianego w ramach wykładów i ćwiczeń. ĆWICZENIA: 1. Ocena podsumowująca - średnia ocen z wykonanych projektów, referatu i aktywności na ćwiczeniach. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.