Geosyntetyki w inżynierii środowiska
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | I.GEOSYNTET.NI.IISXX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Geosyntetyki w inżynierii środowiska |
Jednostka: | Katedra Melioracji i Kształtowania Środowiska |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest odpowiednie przygotowanie absolwentów do wiedzy z zakresu stosowania geosyntetyków w praktyce inżynierskiej, poznania ich możliwości pod kątem ekonomicznym i ekologicznym. |
Pełny opis: |
Brak opisu |
Literatura: |
1. Maro L. 2008. Konstrukcje ziemne, zbrojone geosyntetykami w budownic-twie drogowym. Poradnik. Wyd. LEMAR 2. Maślanka K., Pielichowski J. 2006. Geosyntetyki w inżynierii i ochronie środowiska. WNT TEZA – podręcznik akademicki. 3. Kossakowski M. 2001. Umacnianie skarp biowłókniną, geosyntetykami i hydroobsiewem. Drogownictwo nr 8, 244-248 4. Wesołowski A., Krzywosz Z. Brandyk T. 2000. Geosyntetyki w konstruk-cjach inżynierskich. Wydawnictwo SGGW Warszawa 5. Bolt A., Duszyńska A. 1998. Kryteria doboru geosyntetyków jako warstw separacyjnych i filtracyjnych. Inżynieria Morska i Geotechnika nr 1, 25-31 6. Holtz R.D., Christopher B.R., Berg R.R. 1998. Geosynthetic design and construction guidelines, FHWA 7. Ingold T.S. 1994. Geotextiles and geomembranes manual. Elsevier Advanced Technology. Oxford 8. PN-EN ISO 13438. 2006 Geotekstylia i wyroby pokrewne – Selekcyjna 9. metoda wyznaczania odporności na utlenianie 10. PN-EN ISO 12956. 2002. Geotekstylia i wyroby pokrewne – Wyznaczanie charakterystycznej wielkości porów 11. PN-B-12074. 1998. Urządzenia wodno-melioracyjne. Umacnianie i zadarnianie powierzchni biowłókniną |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA Geosyn _W01 - ma pogłębioną wiedzę na temat fizycznych i mechanicznych właściwości materiałów i wyrobów powszechnie stosowanych w budownictwie wodnym, ekologicznym i wiejskim, ma wiedzę o podstawowych technologiach, rozwiązaniach konstrukcyjnych i technicznych elementach budynku KOMPETENCJE SPOŁECZNE Geosyn_K01 - ma nawyk korzystania z obiektywnych źródeł informacji nauko-wej oraz posługiwania się zasadami krytycznego wnioskowania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych |
Metody i kryteria oceniania: |
Efekt kształcenia dla przedmiotu – Geosyn_W01 Na ocenę 2,0 Student uzyskał mniej niż 50% poprawnych odpowiedzi ze sprawdzianu Na ocenę 3,0 Student uzyskał od 50 do 65% poprawnych odpowiedzi ze sprawdzianu Na ocenę 3,5 Student uzyskał od 66 do 75% poprawnych odpowiedzi ze sprawdzianu Na ocenę 4,0 Student uzyskał od 76% do 85% poprawnych odpowiedzi ze sprawdzianu Na ocenę 4,5 Student uzyskał od 86% do 95% poprawnych odpowiedzi ze sprawdzianu Na ocenę 5,0 Student uzyskał powyżej 95% poprawnych odpowiedzi ze sprawdzianu Efekt kształcenia dla przedmiotu – Geosyn_K01 Na ocenę 2,0 Student nie potrafi skorzystać z obiektywnych źródeł informacji naukowej oraz posługiwania się zasadami krytycznego wnioskowania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych Na ocenę 3,0 Student potrafi słabo skorzystać z obiektywnych źródeł informacji naukowej lecz nie potrafi posługiwać się zasadami krytycznego wnioskowania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych Na ocenę 3,5 Student potrafi skorzystać z obiektywnych źródeł informacji naukowej oraz słabo posługuje się zasadami krytycznego wnioskowania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych Na ocenę 4,0 Student umie skorzystać z obiektywnych źródeł informacji naukowej oraz dobrze posługuje się zasadami krytycznego wnioskowania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych Na ocenę 4,5 Student dość dobrze umie skorzystać z obiektywnych źródeł informacji naukowej oraz posługuje się zasadami krytycznego wnioskowania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych Na ocenę 5,0 Student bardzo dobrze umie skorzystać z obiektywnych źródeł informacji naukowej oraz posługuje się zasadami krytycznego wnioskowania przy rozstrzyganiu problemów praktycznych |
Praktyki zawodowe: |
Student w ramach studiów ma praktykę dyplomową, na której wykorzysta wiedzę zdobytą na przedmiocie. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.