Przeróbka i zagospodarowanie osadów ściekowych

Prowadzony w oczyszczalniach proces oczyszczania ścieków powoduje powstanie dużych ilości osadów o wysokim stopniu uwodnienia trudnych do unieszkodliwienia. Celem przedmiotu jest przedstawienie procesów utylizacji odpadów oraz możliwości ich zagospodarowania.

Określenie rodzaju osadów ich właściwości, przedstawienie schematów technologicznych przeróbki, zagęszczanie, stabilizacja, kompostowanie, odwadnianie w różnych urządzeniach. Chemiczna stabilizacja.

Wykłady (15 godz.)

1. Omówienie aktualnych rozporządzeń, przepisów i zaleceń dotyczące osadów ściekowych. Podział i charakterystyka osadów ściekowych. Określenie ilości i właściwości powstających osadów w zależności od prowadzonego procesu oczyszczania ścieków.

2. Omówienie procesów zagęszczania i kondycjonowania osadów.

3. Charakterystyka urządzeń do tlenowej i beztlenowej stabilizacji. Osadniki gnilne, osadniki Imhoffa, otwarte komory fermentacyjne, zamknięte komory fermentacyjne.

4. Omówienie procesów odwadniania osadów ściekowych na prasach taśmowych, komorowych, membranowych i wirówkach.

5. Charakterystyka procesów stabilizacji osadów tj: Wapnowanie i higienizacja osadów, suszenie i spalanie lub współspalanie osadów, kompostowanie osadów, możliwości wykorzystania rolniczego i przyrodniczego osadów ściekowych.

Ćwiczenia (15 godz.)

1. Obliczanie masy osadów z osadników wstępnych i osadników wtórnych. Obliczanie uwodnienia i możliwości zagęszczanie osadów. Obliczanie parametrów technologicznych zagęszczacza grawitacyjnego.

2. Obliczanie parametrów technologicznych Wydzielonej Komory Fermentacji (WKF). Obliczanie ilości powstałego metanu i gazów fermentacyjnych.

3. Ocena parametrów fizyczno-chemicznych oraz technologicznych osadów ściekowych.

4. Badania fizyczno-chemiczne osadu czynnego. Obliczanie i interpretacja uzyskanych wyników analiz laboratoryjnych.

Podstawowa

1. Oleszkiewicz J. 1998. Gospodarka osadami ściekowymi. Poradnik decydenta LEM s.c., Kraków.

2. Bień J.B. 2002. Osady ściekowe. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa.

3. Bień J.B., Wystalska K. 2009. Przekształcanie osadów w procesach termicznych. Wydawnictwo Seidel-Przywecki Sp. z o. o., Warszawa.

Uzupełniająca:

1. Dymaczewski Z., Oleszkiewicz J. A. Sozański M.M. 1997. Poradnik eksploatatora oczyszczalni ścieków. 1997. Wydanie II, PZITS oddział w Poznaniu, Poznań.

2. Podedworna J., Umiejewska K. 2008. Technologia osadów ściekowych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.

3. Podedworna J., Umiejewska K. 2007. Ćwiczenia laboratoryjne z technologii osadów ściekowych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.

WIEDZA - absolwent zna i rozumie:

1. urządzenia stosowane w technologii oczyszczania ścieków, w których powstają osady ściekowe, ich nazewnictwo i właściwości; zalety i wady urządzeń stosowanych do stabilizacji osadów ściekowych i ich wpływ na środowisko.

2. procesy i urządzenia stosowane w kontrolowanej przeróbce osadów ściekowych, służące do minimalizacji ich objętości oraz umożliwiające ich rolnicze i przyrodnicze wykorzystanie.

UMIEJĘTNOŚCI − absolwent potrafi:

1. obliczyć lub/i określić ilość oraz właściwości powstających osadów w procesach oczyszczania ścieków; zaprojektować lub dobrać typoszereg urządzeń do utylizacji i przeróbki osadów ściekowych oraz wskazać sposób ich zagospodarowania.

2. pracować indywidualnie i w zespole, zapewniając dotrzymanie terminów realizacji zadania badawczego lub praktycznego.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE − absolwent jest gotów do:

krytycznej oceny swojej wiedzy, ciągłego samokształcenia się oraz podnoszenia swoich kompetencji.

Egzamin pisemny ograniczony czasowo; na ocenę pozytywną należy udzielić co najmniej 51% prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania:

< 51% – niedostateczny (2,0),

51–60 – dostateczny (3,0),

61–70 – dostateczny plus (3,5),

71–80 – dobry (4,0),

81–90 – dobry plus (4,5),

91–100 – bardzo dobry (5,0).

Udział oceny z egzaminu w ocenie końcowej przedmiotu wynosi 50%.

Brak