Dietetyka

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	H.ZZW.DIETE.SI.HZOPX
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Dietetyka
Jednostka:	Katedra Żywienia i Dietetyki Zwierząt
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Skrócony opis:	Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z żywienie w stanach chorobowych poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich oraz psów i kotów. Omawiane są również zasady bilansowania, produkcji i stosowania pasz leczniczych. Student poznaje zasady żywienia zwierząt chorych oraz rekonwalescentów po zabiegach weterynaryjnych, w tym zasady podawania pokarmu zwierzętom chorym.
Pełny opis:	1.Wprowadzenie. Definicja dietetyki. 2.Choroby zwierząt na tle żywieniowym. Choroby metaboliczne. Niedobory lub nadmiary składników pokarmowych. 3.Drogi podawania pokarmu. Rodzaje diet. 4.Żywienie zwierząt chorych - przeżuwacze. 5.Żywienie zwierząt chorych - konie. 6.Żywienie zwierząt chorych - świnie i drób. 7.Żywienie zwierząt chorych - psy i koty. 8.Pasze lecznicze. Ustawodawstwo. Bilansowanie. Przykłady stosowania.
Literatura:	Small animal clinical nutrition. Praca zbiorowa. 2010, Mark Morris Institiut; Nutrition for Veterinary Technician and Nurses. Wortinger A., 2007, Blackwell Publishing; Canine and Feline Nutrition. Case, Davistotle, Hayek, 2011, Mosby Elsevier; Choroby układu trawiennego i przemiany materii zwierząt. 1981. Gancarz B., PWRiL Warszawa; Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Tom 2. 2001. Jamroz D. (red.), PWN Warszawa; Wills J.M. i Simpson K.W., 1994. The Waltham Book of Clinical Nutrition of the Dog & Cat. Pergamon; Meyer H., 2009. Żywienie koni. PWRiL Warszawa; Kuleta Z. (red.), 2005. Choroby cieląt. Wydawnictwo UWM Olsztyn; Lewandowski L., Lewicka M., Janowicz P., 2000. Zarys dietetyki weterynaryjnej. Wydawnictwo AR we Wrocławiu.
Efekty uczenia się:	Wiedza: Zna różnice pomiędzy dietetyką a żywieniem. Charakteryzuje wybrane jednostki chorobowe wymagające specjalistycznych diet. Zna specyfikę żywienia zwierząt w wybranych jednostkach chorobowych. Wymienia i charakteryzuje specjalistyczne techniki żywienia . Wymienia i charakteryzuje pasz lecznicze. Kompetencje społeczne: Dba o prawidłowe żywienie zwierząt uwzględniając ich specyficzne wymagania. Potrafi syntetycznie przedstawiać wyniki, zorganizować warsztaty, szkolenia.
Metody i kryteria oceniania:	Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący: 1.Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2.Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3.Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia. 4.Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0), ponad dobrej (4,5) i bardzo dobrej (5,0).

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.