Biogeografia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.ZOE.BIOGE.SM.HZOBX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Biogeografia |
Jednostka: | Zakład Zoologii Środowiskowej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Omówione będą czynniki abiotyczne i biotyczne wpływające na rozmieszczenie roślin i zwierząt na Ziemi. Studenci zostaną zaznajomieni ze strukturą roślinności oraz podstawowymi formacjami roślinnymi świata. Poznają krainy zoogeograficzne. W ramach ćwiczeń studenci poznają typy i dynamiką zasięgów taksonów roślin. Omówione zostaną rodzaje i przyczyny dyspersji zwierząt oraz czynniki wpływające na kolonizację nowych środowisk. W trakcie zajęć w Ogrodzie Botanicznym UJ, studenci będą prowadzić bezpośrednią obserwację przedstawicieli tropikalnych formacji roślinnych (w szklarniach) oraz flory strefy występującej w klimatach umiarkowanych (w otwartej części ogrodu). W ramach ćwiczeń z zoogeografii studenci będą zajmować się badaniem zasięgów geograficznych zwierząt oraz czynnikami wpływającymi procesy zoogeograficzne. W trakcie zajęć Krakowskim ZOO, studenci będą prowadzić bezpośrednią obserwację przedstawicieli fauny pochodzących z różnych krain zoogeograficznych. |
Pełny opis: |
1. Podstawowe pojęcia, przedmiot i zadania biogeografii. Działy i podstawowe pojęcia geografii roślin: formy życiowe roślin, zbiorowiska roślinne, pojęcie flory i roślinności, pojęcie formacji i zespołów roślinnych. Struktura biosfery 2. Czynniki abiotyczne decydujące o rozmieszczeniu roślin i zwierząt na Ziemi (światło, temperatura, wiatr, woda, ogień). 3. Czynniki biotyczne decydujące o rozmieszczeniu roślin i zwierząt na Ziemi (konkurencja, żerowanie, pasożytnictwo, oddziaływania mutualistyczne). 4. Konstytucja ekologiczna gatunków roślin (ekspansywność, rozprzestrzenianie potomstwa, ekotypy) 5. Piętrowy układ roślinności. 6. Charakterystyka podstawowych formacji roślinnych: formacje leśne klimatu gorącego, umiarkowanego i zimnego, formacje trawiaste, tundra, pustynie gorące, klimatu umiarkowanego i zimnego. 7. Charakterystyka krain zoogeograficznych 8. Metody wyznaczania zasięgów (kreślenie map liniowych na podstawie map punktowych i kartogramowych). 9. Typologia zasięgów. Wyznaczanie granic zasięgów luźnych, zwartych i rozerwanych 10. Ćwiczenia terenowe – w Ogrodzie Botanicznym UJ Przystosowania roślin do życia w różnych warunkach klimatycznych i siedliskowych. (Zajęcia w szklarni i otwartej części ogrodu.) 11. Rodzaje i przyczyny dyspersji zwierząt oraz czynniki wpływające na kolonizację nowych środowisk. Badanie zasięgów geograficznych zwierząt oraz czynnikami wpływającymi procesy zoogeograficzne 12. Przystosowania zwierząt do życia w różnych warunkach klimatycznych i siedliskowych. (Krakowski Ogród Zoologiczny). |
Literatura: |
Kornaś J. & Medwecka-Kornaś A. 2002. Geografia roślin. Wyd. II. PWN, Warszawa. Weiner J. 2005. Życie i ewolucja biosfery. Wyd. II. PWN Warszawa. Kostrowicki S.A. 1999. Geografia biosfery. Biogeografia dynamiczna lądów. PWN, Warszawa. Udvardy M. 1978. Zoogeografia dynamiczna. PWN, Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Zna główne działy i pojęcia z zakresu fitogeografii i zoogeografii. Posiada wiedzę na temat czynników biotycznych i abiotycznych kształtujących szatę roślinną i faunę Ziemi. Zna strukturę roślinności na świecie oraz posiada wiedzę na temat formacji roślinnych i krain zoogeograficznych występujących na Ziemi. Zna typy zasięgów roślin i zwierząt, objaśnia czynniki kształtujące je oraz sposoby ich przedstawiania. Umiejętności Na podstawie danych o miejscach występowania gatunków i strukturze populacji potrafi kreślić różne rodzaje map zasięgowych. Potrafi wskazać cechy roślin występujących w określonych formacjach roślinnych oraz adaptacje zwierząt do zajmowanych środowisk. Kompetencje społeczne Ma świadomość bogactwa florystycznego i faunistycznego Ziemi. Dostrzega rolę ogrodów botanicznych i zoologicznych wynikające z tego korzyści dla studentów i społeczeństwa. Zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i rozumie konieczność ciągłego dokształcania się. |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin ustny 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.