Pielęgnacja koni

Człowiek korzystając z pracy koni, ma obowiązek zapewnić tym zwierzętom nie tylko paszę i wodę, ale również godziwe warunki bytowe, łącznie z zabiegami pielęgnacyjnymi w trosce o ich zdrowie. Dlatego też studenci zapoznają się z potrzebami koni w odniesieniu do pielęgnacji ich skóry i owłosienia oraz kopyt, a także z potrzebami tych zwierząt w zakresie pielęgnacji równowagi psychicznego. Na prowadzonych ćwiczeniach studenci zapoznają się zasadami pielęgnacji koni, podstawowym sprzętem, a także będą wykonywać samodzielnie zabiegi pielęgnacyjne przy koniach. Ponadto będą uczestniczyć w pokazowych zajęciach z zakresu pielęgnacji zębów u koni.

1. Środowisko naturalne koni, a potrzeba higieny, warunki pracy i obciążenie koni. Zasady postępowania z koniem - bezpieczeństwo w czasie pielęgnacji.

2. Wpływ warunków panujących w stajniach na potrzeby pielęgnacyjne. Potrzeby pielęgnacyjne koni w zależności od sposobu ich wychowu i utrzymania

3 Skóra i okrywa włosowa: budowa, funkcje i postępowanie przy zaburzeniach. Wytwory rogowe: funkcje fizjologiczne zaburzenia.

4 Pastwiska i okólniki (stan techniczny i sanitarny), a pielęgnacja koni.

5 Czystość rzędu, uprzęży i ich stan techniczny, a problem pielęgnacji. Znaczenie dopasowania rzędu i uprzęży dla zdrowia koni.

6 Lokalizacja i organizacja miejsca do zabiegów pielęgnacyjnych, dodatkowe wyposażenie w zależności od rasy i specyfiki ośrodka

7 Sprzęt do pielęgnacji koni: konserwacja i dezynfekcja.

8 Podstawowe, specjalistyczne i inne (kąpiel koni, mycie koni, korekcja uzębienia) zabiegi pielęgnacyjne przy koniach, kolejność wykonywanych czynności.

9 Specyficzne potrzeby w pielęgnacji poszczególnych grup koni w zależności od wieku i sposobu ich użytkowania

10. Znaczenie profilaktyki w pielęgnacji (szczepienia i odrobaczanie)

11 Pielęgnacja skóry, okrywy włosowej poszczególnych partii ciała, pielęgnacja grzywy ogona i szczotek pęcinowych

12 Pielęgnacja ścięgien stawów, postępowanie przy zaburzeniach związanych z eksploatacją koni

13 Pielęgnacja kopyt, podstawowe środki do pielęgnacji, ich przeznaczenie i zasady stosowania, higiena i zasady rozczyszczania

Pruski W., Grabowski J., Schuch S. – Hodowla koni

Pruchniewicz W. – Akademia Jeździecka

Kolstrung R., Salmanowicz P. – Pielęgnacja i podkuwanie kopyt koni

Wiedza

Definiuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, reguły i metody obchodzenia się z koniem w aspekcie właściwej pielęgnacji i użytkowania. Opisuje zasady pielęgnacji koni, korekcji kopyt oraz wykorzystania właściwego sprzętu, narzędzi, przyrządów, materiałów i środków. Tłumaczy wpływ warunków panujących w stajniach na potrzeby pielęgnacyjne.

Definiuje uwarunkowania dobrostanu koni i ich higieny, profilaktyki, prewencji weterynaryjnej. Identyfikuje relacji między hodowlą i użytkowaniem koni a środowiskiem bytowania. Nazywa najczęstsze choroby zwierząt, zna ich przyczyny oraz profilaktykę.

Umiejętności

Rozpoznaje okolice ciała koni, zna funkcjonowanie poszczególnych komórek, tkanek, narządów i układów organizmu. Zna budowę i funkcję skóry i okrywy włosowej, wytworów rogowych. Interpretuje różnice rasowe i konsekwencje użytkowe. Przeprowadza pielęgnację skóry, okrywy włosowej poszczególnych partii ciała, pielęgnację ścięgien i stawów. Tłumaczy postępowanie przy zaburzeniach związanych z eksploatacją koni. Definiuje zasady rozczyszczania. Zna specyficzne potrzeby w pielęgnacji poszczególnych grup koni w zależności od wieku i sposobu ich użytkowania, zabiegi profilaktyczne szczepienia i odrobaczanie.

Ocenia dobrostan bytowania koni, interpretuje parametry mikroklimatyczne pomieszczeń inwentarskich

Rozpoznaje stan zdrowia konia na podstawie jego zachowania i wyników badań diagnostycznych. Stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w obchodzeniu się z końmi, umiejętnie używa sprzętów i narzędzi pielęgnacyjnych

Kompetencje społeczne

Jest świadomy konieczności samokształcenia, doskonalenia umiejętności oraz wdrażania do praktyki posiadanej wiedzy i umiejętności.

Wykazuje dbałość o dobrostan zwierząt oraz stan środowiska naturalnego. Jest świadomy ryzyka i potrafi ocenić swoje działania, ich wpływ na dobrostan zwierząt oraz skutki niedbałości.

egzamin pisemny z części wykładowej i zaliczenie pisemne z części ćwiczeniowej

Do oceny końcowej wlicza się 50% oceny z wykładów i 50% oceny z ćwiczeń.