Waloryzacja siedlisk fauny
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.HBD.WALSF.SI.HZOEX | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Waloryzacja siedlisk fauny | ||
Jednostka: | Zakład Hodowli Bydła | ||
Grupy: | |||
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Skrócony opis: |
Przekazywanie wiedzy umożliwiającej przeprowadzanie oceny odnośnie zasobów przyro-dy ożywionej i nie ożywionej w różnych biotopach w kontekście gospodarowania i ochrony zwierząt wolno żyjących. |
||
Pełny opis: |
Wykłady (15 godz.) 1. Warunki fizjograficzne i klimatyczne w wycenie siedlisk (1h) 1. Rola wody w ekosystemach (2h) 2. Gleba jako główne ogniwo obiegu pierwiastków w łańcuch troficznym (1h) 3. Charakterystyka i bonitacja 17 typów siedlisk leśnych (2h) 4. Charakterystyka gatunków podszytu stanowiących żer zwierząt wolno żyjących (2h) 5. Charakterystyka gatunków runa leśnego jako bazy żerowej (2h) 6. Preferencje i rola żeru różnych gatunków roślin w diecie zwierząt wolno żyjących (1h) 7. Fragmentacja siedlisk (autostrady, drogi szybkiego ruchu, urbanizacja) (2h) 8. Naturalne i sztuczne skażenia ekosystemów (2h) Ćwiczenia (15 godz.) 1. HSI (Habitat Suitability Index) dla wybranych gatunków zwierząt (4h) 2. HEP (Habitat Evaluation Procedures) (4h) 3. Ćwiczenia terenowe (7h) |
||
Literatura: |
· Brzuski P., Hędrzak M.: 2002. Gospodarowanie zwierzyną – uwarunkowania środowi-skowe. PZŁ Warszawa · Brzuski P., Kulczycka A.: 1999. Bóbr symbol powrotu do natury. PZŁ Warszawa · Derwich A., Brzuski P., Hędrzak M.: 2007. Bóbr w biotopach Bieszczadów Wysokich. Z.M.iOHZGiWŻ AR Kraków · March D.C.: 1980. Division of Ecological Services U.S. Fish and Wildlife Service Department of the Interior Washington · Sikorska E.: 1999 Siedliska leśne- cz. 1 i 2. Skrypr AR Kraków · Stańczykowska A.: 1997 Ekologia Naszych wód. WsiP Warszawa · Pancer Kotejowa E.: 1996 Rośliny naczyniowe runa leśnego. Skrypt AR Kraków · Praca zbiorowa : 2000. Klasyfikacja gleb leśnych Polski. ZP-W POZKAL Inowrocław |
||
Efekty uczenia się: |
Rozróżnia i charakteryzuje zasoby przyrody ożywionej i nieożywionej w różnych biotopach, w obrębie których prowadzona jest ochrona i gospodarowanie zwierzętami wolno żyjącymi; Rozróżnia 17 typów siedlisk leśnych; Charakteryzuje gatunki runa leśnego i podszytu jako potencjalnej bazy żerowej; Rozpoznaje naturalne i sztuczne skażenia i zagrożenia ekosystemów ; Ocenia siedlisko pod względem czynników niezbędnych dla egzystowania danego gatunku i określa pojemność siedliska; Formułuje procedury wyceny siedlisk; Weryfikuje dokonaną ocenę z faktografią w terenie; Wykazuje zdolność do weryfikowania oceny liczby zwierząt w powiązaniu z pojemnością siedliska; |
||
Metody i kryteria oceniania: |
Wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne: na ocenę 2<60%, na ocenę 3 - 60-65%, na ocenę 3,5 - 66-75%, na ocenę 4 - 76-85%,na ocenę 4,5 - 86-95%, na ocenę 5 >95% Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący: 1.Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska mniej niż 60% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2.Ocena ostateczna wyższa niż 2.0 wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych ocen pozytywnych (W, U lub K) efektów kształcenia, przy czym w przypadku niejasności decyduje ocena z zakresu wiedzy lub/i umiejętności. |
||
Praktyki zawodowe: |
Brak informacji; |
| |||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.