Ekologia roślin
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.EKORO.SM.HZOBX.R |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Ekologia roślin |
Jednostka: | Katedra Fizjologii Roślin |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem zajęć z przedmiotu ekologia roślin jest zapoznanie studentów z bioróżnorodnością szaty roślinnej, procesami mającymi wpływ na jej kształtowanie i dynamikę zmian. Szczególna uwagę pragniemy poświęcić zależnością pomiędzy elementarnymi procesami zachodzącymi na poziomie molekularnym a kształtowaniem złożonych zależności funkcjonalnych pomiędzy roślinami a ich siedliskiem oraz pomiędzy roślinami a innymi organizmami. |
Pełny opis: |
WYKŁADY 1. Adaptacje roślin do warunków środowiska. Adaptacje fizjologiczne, biochemiczne i molekularne. 2. Warianty metabolizmu fotosyntetycznego 3. Adaptacje roślin do warunków suchych 4. Adaptacje do warunków wilgotnych 5. Adaptacje do warunków subpolarnych i górskich 6. Historie i strategie życia 7. Populacyjna struktura roślinności, struktura, dynamika i demografia populacji 8. Wpływ zmian klimatu i człowieka na struktury fitocenoz, gatunki inwazyjne i ginące 9. Wtórny metabolizm roślin 10. Koegzystencja roślin z innymi organizmami – oddziaływania pomiędzy roślinami tego samego i innych gatunków 11. Koegzystencja roślin z innymi organizmami – interakcje pomiędzy roślinami a zwierzętami roślinożernymi (kręgowcami i bezkręgowcami) – rola innych organizmów w rozmnażaniu roślin 12. Koegzystencja roślin z innymi organizmami – interakcje pomiędzy roślinami a zwierzętami roślinożernymi (kręgowcami i bezkręgowcami) – toksyny i analogi hormonów 13. Fitocenoza jako strukturalny i funkcjonalny składnik ekosystemu 14. Metody wyróżniania i klasyfikowania jednostek roślinności 15. Bioindykacyjna rola gatunków i jednostek roślinności w ocenie stanu środowiska przyrodniczego ĆWICZENIA: 1. Ćwiczenia terenowe (15 godzin) – a) ogólna charakterystyka siedlisk z pomocą gatunków wskaźnikowych, b) określanie kierunków przemian roślinności w badanych siedliskach, roli antropopresji, gatunków inwazyjnych; c) sporządzanie dokumentacji fitosocjologicznej, rozpoznawanie zbiorowisk roślinnych oraz pobieranie próbek do analiz molekularnych, 2. Ćwiczenia laboratoryjne (8 godzin) – określanie typu fotosyntezy wybranych gatunków roślin występujących w środowisku suchym lub bagiennym poprzez określanie proporcji zawartości białka karboksylazy PEP i karboksylazy-oksygenazy RuDP techniką Western Blot. 3. Ćwiczenia laboratoryjne (7 godzin) a. Rola światła w procesie wzrostu roślin (pomiary zawartości chlorofilu, sprawności fotosystemu II oraz zawartości świeżej masy roślin: jednoliściennych typ C3 (pszenica), typ C4 (kukurydza) i dwuliściennej (rzepak) wyhodowanych w warunkach intensywnego i słabego natężenia światła; Wykazanie wpływu światła na kiełkowanie nasion roślin fotoblastycznie dodatnich i ujemnych; Obserwacje ruchów chloroplastów w liściach moczarki kanadyjskiej pod wpływem silnego i słabego światła oraz ciemności). b. Rola temperatury środowiska (chłodu, mrozu oraz skrajnie wysokich temperatur) w procesie wzrostu roślin (Pomiary parametrów wzrostu roślin oraz zawartości świeżej masy różnych gatunków roślin uprawnych (kukurydza, żyto, bobik, pomidor) wyhodowanych w warunkach optymalnej, wysokiej lub niskiej temperatury; Wpływ niskich temperatur na stopień przepuszczalności błon cytoplazmatycznych) c. Wpływ suszy i zalewania na procesy fizjologiczne roślin (dostosowanie osmotyczne; pomiary kwasowości soku komórkowego Mesembryanthemum crystallinum - rośliny metabolizmu CAM). d. Wpływ środowiska na rozwój roślin (Wykazanie znaczenia liścieni dla wzrostu siewki; Skracanie spoczynku pąków organów spichrzowych). |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Falińska Krystyna. Ekologia roślin Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004 Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, 2005. Harborne J.B. „Ekologia biochemiczna” Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. Literatura uzupełniająca: Rapacz M., Płażek A. 2007. Fizjologia traw kluczem do ich ewolucyjnego sukcesu? W: L. Frey (red.), Księga polskich traw, s. 145-168. Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, Kraków. ISBN: 978-83-89648-63-1 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Objaśnia powiązania pomiędzy roślinami a środowiskiem oraz pomiędzy organizmami roślinnymi w siedlisku Opisuje i tłumaczy podstawowe procesy ekologiczne zachodzące z udziałem roślin i roślinności Charakteryzuje zbiorowiska roślinne oraz wskaźnikowe gatunki roślin Zna zagrożenia dla zbiorowisk roślinnych płynące z działalności człowieka Umiejętności Interpretuje procesy przemian jednostek roślinności Posługuje się roślinami wskaźnikowymi w ocenie stanu środowiska Ocenia i interpretuje stopień antropomorfizacji zbiorowisk roślinnych Posiada umiejętność rozpoznawania zbiorowisk roślinnych na podstawie ich cech biologicznych Analizuje strukturę i funkcję organizmów jako wyraz adaptacji do określonych warunków środowiska Posługuje się techniką Western-Blot Kompetencje społeczne Zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy z zakresu ekologii roślin oraz rozumie potrzebę uczenia się i ciągłego dokształcania Posiada zdolność do pracy w zespole Rozumie konieczność systematycznej pracy nad projektem Jest świadomy bezpośrednich i pośrednich skutków oddziaływania człowieka na szatę roślinną Dba o właściwe planowanie i realizację zadań służących do wykonania określonego przedsięwzięcia badawczego |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody: Wykłady: Egzamin ustny Ćwiczenia: Ocena pracy w laboratorium oraz wykonanie sprawozdań Kryteria: Przyjęto procentową skalę oceny efektów kształcenia, definiowaną w sposób następujący: 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska mniej niż 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 55% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia, jeśli średnia ta mieści się w zakresie 55-60%. 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0: 71-80%), ponad dobrej (4,5: 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 >90%). |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.