Technologia produkcji skór futerkowych dla HK
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.DFZ.941XD.SI.HZOHX |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Technologia produkcji skór futerkowych dla HK |
Jednostka: | Zakład Hodowli Trzody Chlewnej i Drobnego Inwentarza |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
W ramach przedmiotu studenci bliżej zapoznają się z szeregiem prac hodowlano-selekcyjnych oraz technicznych prowadzonymi na fermach zwierząt futerkowych, zmierzającymi do wyprodukowania skór wysokiej jakości. Na przykładach skór o różnych parametrach jakościowych wszystkich gatunków zwierząt futerkowych, zostanie omówiona ich parametry, cechy jakościowe i metody ich oceny. Szczegółowo zostaną omówione dwa sposoby pozyskiwania skór oraz wstępnej ich obróbki i procesy przygotowania do sprzedaży, jakie powinny być wykonane na fermach przez samych hodowców. Omówione zostaną najczęściej popełniane błędy istotnie wpływające na obniżenie wartości skór. Przedstawione zostaną zasady obowiązujące na krajowym, a szczególnie na światowym rynku skór futerkowych. Omówione zostaną zasady funkcjonowania Domów Aukcyjnych i uzyskiwane ceny. |
Pełny opis: |
TEMATYKA WYKŁADÓW 1. Skóry zwierząt futerkowych - cechy charakterystyczne i ich rozpoznawanie, ocena jakości 2. Zabiegi fermowe zmierzające do wyprodukowania jak najlepszych skór norek i lisów 3. Prace hodowlano-selekcyjne prowadzone na fermach królików futerkowych oraz szynszyli 4. Pozyskiwanie skór - metody uboju i wstępnej obróbki skór, suszenie i przechowywanie, normy wielkości 5. Demonstracja zasad obróbki skór na fermie (film DVD, pokaz lub wizyta na fermie) 6. Krajowy i światowy rynek skór futerkowych: organizacja sprzedaży skór, Domy Aukcyjne, Wystawy skór, ceny skór. Sposoby wykorzystania skór futerkowych: moda na konfekcję futrzarską, wyposażenie domu, w galanterii. |
Literatura: |
Duda I.: Skóry surowe futrzarskie. Wydawnictwo AE w Krakowie, 1992. Burzyński C., Suliga A.: Kuśnierstwo, WSiP Warszawa, 1986. Sadowski T.: Materiałoznawstwo dla kuśnierzy, WSiP Warszawa, 1985. Barabasz B., Bieniek J.: Króliki. Rexy - użytkowanie futerkowe. PWRiL, Warszawa, 2008 Barabasz B.: Jenoty. Chów i hodowla. PWRiL, Warszawa, 2007 Barabasz B.: Szynszyle. Chów fermowy. PWRiL, Warszawa 2008 Bednarz M., Frindt A.: Hodowla tchórzy, PWRiL Warszawa, 1991. Cholewa R.: Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Wydawnictwo AR Poznań, 2000 Cholewa R., Frindt A., Scheuring W., Szeleszczuk O.: Chów i hodowla nutrii. Oficyna Wydawnicza "Hoża", Warszawa 2000 Kuźniewicz J., Filistowicz A.: Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Wydawnictwo AR Wrocław, 1999. Meyer W., Hülmann G., Seger H.: SEM- Atlas on the Hair Cuticule Structure of Central European Mammals. Verlag M & H Schaper Alfeld – Hannover 2002 Praca zbiorowa pod red. Glińskiego Z.: Podstawy hodowli lisów i norek. PWRiL Warszawa, 2002 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Student potrafi scharakteryzować budowę i strukturę okrywy włosowej skór zwierząt futerkowych. Jest w stanie wytłumaczyć przydatność poszczególnych rodzajów skór w konfekcji. Potrafi definiować czynniki wpływające na jakości skór i zna zasady ich klasyfikacji. Zna zasady i przepisy dotyczące uboju i pozyskiwania skór. Student rozumie zasady światowego obrotu skórami i potrafi scharakteryzować zasady funkcjonowania domów aukcyjnych. Umiejętności Student rozpoznaje rodzaje i odmiany barwne skór z poszczególnych gatunków zwierząt futerkowych. Student umie zaplanować i zorganizować proces pozyskiwania skór od wyboru metody uboju zwierząt do przygotowania skór do sprzedaży. Student umie posłużyć się dwoma podstawowymi metodami pozyskiwania skór. Student potrafi przeprowadzić wstępną ocenę skór zwierząt futerkowych pod kontem ich wielkości i parametrów okrywy. Student potrafi przeprowadzić sortowanie skór różniących się jakością i wskazać występujące na nich wady. Kompetencje społeczne Student ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za: produkcję skór wysokiej jakości, dobrostan zwierząt oraz kształtowanie i stan środowiska naturalnego Student jest świadom odpowiedzialności za powierzone mienie i podejmowane decyzje zawodowe. Student ma świadomość potrzeby konsultacji pomiędzy nauką a praktyką. Samodzielnie wyszukuje informacji pozwalających na podnoszenie kwalifikacji zawodowych |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie ćwiczeń: Aktywne uczestnictwo w zajęciach. Zadania zaliczeniowe w ramach ćwiczeń Kolokwia Zaliczenie przedmiotu: Zaliczenie/Egzamin Efekty kształcenia: Wiedza, Umiejętności i Kompetencje społeczne są oceniane w skali: Na ocenę 2.0 (do 55%); Na ocenę 3.0 (55-60%); Na ocenę 3.5 (61-70%); Na ocenę 4.0 (71-80%); Na ocenę 4.5 (81-90%); Na ocenę 5.0 (powyżej 90%). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.