Szkodniki w akwakulturze

Celem przedmiotu jest scharakteryzowanie najczęściej występujących w akwakulturze ryb słodkowodnych szkodników negatywnie wpływających na stan rybostanu oraz urządzenia hydrotechniczne w gospodarstwach rybackich oraz omówienie skutków ich działalności i sposobów jej ograniczania.

Na wykładach poruszone zostaną zagadnienia dotyczące różnorakich skutków działalności szkodników a także dostępnych sposobów ograniczania strat w akwakulturze i metod zwalczania różnych szkodników. Ze względu na fakt, iż wiele szkodników jest prawnie chronionych, szczególny nacisk położony zostanie na prawne aspekty dotyczące tego zagadnienia. Ćwiczenia dotyczyć będą charakteryzacji najczęściej występujących organizmów uznawanych za szkodniki rybackie (rośliny, bezkręgowce, kręgowce) a także metod rozpoznawania tych organizmów, rozpoznawania ich działalności w gospodarstwach rybackich i sposobów ich ewentualnego zwalczania.

Tematyka wykładów:

Ogólna charakterystyka szkodników w akwakulturze

Klasyfikacja skutków działania szkodników w gospodarstwach rybackich

Dewastacja urządzeń hydrotechnicznych przez szkodniki

Straty rybostanu spowodowane szkodnikami rybackimi

Straty pasz

Sposoby ograniczania strat spowodowanych szkodnikami rybackimi

Sposoby zwalczania szkodników w akwakulturze

Zwalczanie szkodników rybackich w świetle prawa polskiego i wspólnotowego

Pozwolenie na broń palną do zwalczania szkodników rybackich

Prawne aspekty dotyczące szkodników w akwakulturze uznanych za gatunki chronione

Tematyka ćwiczeń:

Organizmy roślinne jako szkodniki w hodowli ryb

Bezkręgowce będące szkodnikami w akwakulturze

Płazy (żaby, traszki i salamandry) oraz gady (zaskroniec, zaskroniec rybojad)

Kormoran czarny

Czapla siwa i czapla biała

Inne gatunki ptaków uznawanych za szkodniki rybackie

Wydra

Piżmak i karczownik, rzęsorek rzeczek i rzęsorek mniejszy

Bóbr

1. Głowaciński Z - Polska Czerwona Księga Zwierząt - PWRiL, Warszawa 1992

2. Guziur J., Woźniak M. - Produkcja ryb w małych stawach - Oficyna Wydawnicza "Hoża" 2006

3. Epler P., Bieniarz K., Mikołajczyk T., Sokolowska-Mikolajczyk M., Popek W., Chyb J., Socha M., (2003). Wykorzystanie mechanizmów biologicznych w praktyce rybackiej i ochronie środowiska. Komunikaty Rybackie 5, 1-6

4. Bieniarz K., Epler P., Chyb J. – Hydrozoologia- Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, 2008

5. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 nr 92 poz. 880 - tekst ujednolicony)

WIEDZA − absolwent zna i rozumie:

klasyfikacje szkodników w akwakulturze

skutki działania szkodników w gospodarstwach rybackich

sposoby zmniejszania strat przez szkodniki oraz sposoby zwalczania szkodników

uwarunkowania prawne dotyczące ochrony gatunków chronionych a uznanych za szkodniki w akwakulturze

UMIEJĘTNOŚCI − absolwent potrafi:

rozpoznawać gatunki roślin będące szkodnikami w akwakulturze oraz wykorzystywać sposoby ich zwalczania

rozpoznawać gatunki zwierząt będące szkodnikami w akwakulturze oraz wykorzystywać sposoby ich zwalczania

KOMPETENCJE SPOŁECZNE − absolwent jest gotów do:

poszerzania swojej wiedzy o szkodnikach w akwakulturze

rozstrzygania zawodowych dylematów związanych z ochroną ryb przed szkodnikami rybackimi

Wykłady: kolokwium zaliczeniowe w formie odpowiedzi pisemnej; na ocenę pozytywną należy udzielić co najmniej 55% prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania; udział oceny z zaliczenia wykładów w ocenie końcowej wynosi 50%.

Ćwiczenia: kolokwium zaliczeniowe w formie odpowiedzi pisemnej; na ocenę pozytywną należy udzielić co najmniej 55% prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania; udział oceny z zaliczenia ćwiczeń w ocenie końcowej wynosi 50%.