Ryby dodatkowe w gospodarstwach karpiowych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | H.3s.DOD9.NI.HRBXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Ryby dodatkowe w gospodarstwach karpiowych |
Jednostka: | Katedra Ichtiobiologii i Rybactwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Celem przedmiotu jest przekazanie teoretycznej wiedzy i praktycznych umiejętności wychowu wybranych gatunków ryb dodatkowych w gospodarstwie stawowym ukierunkowanych na produkcję karpia. Na wykładach omawiane są biologiczne, hodowlane i techniczne założenia produkcji ryb dodatkowych, ekonomiczne i środowiskowe korzyści płynące z dywersyfikacji produkcji w tego typu obiektach stawowych, jak również perspektywy dalszego rozwoju tej gałęzi akwakultury. Na ćwiczeniach studenci są zaznajamiani z metodami wychowu kolejnych sortymentów wybranych gatunków ryb dodatkowych. Część zajęć ćwiczeniowych ma charakter praktyczny i odbywa się w Rybackiej Stacji Doświadczalnej. |
Pełny opis: |
Wykłady: Ekonomiczne i kulturowe uwarunkowania chowu ryb dodatkowych Biologiczna charakterystyka wybranych gatunków ryb dodatkowych Techniczne założenia produkcji ryb dodatkowych w stawach karpiowych Perspektywy rozwoju chowu ryb dodatkowych w gospodarstwach karpiowych Zagrożenia dla zdrowotności ryb i środowiska przyrodniczego wynikające z chowu ryb dodatkowych w gospodarstwie karpiowym Ćwiczenia: Metody chowu ryb drapieżnych (szczupak, sandacz, sum, bass wielkogębowy, miętus) w stawach karpiowych Metody chowu innych ryb karpiowatych (karasie, lin, płoć, wzdręga, tołpygi, amur) w stawach karpiowych Metody chowu reofilnych ryb karpiowatych w stawach karpiowych Metody chowu jesiotrów w stawach karpiowych Odłów i zimowanie wybranych gatunków ryb dodatkowych |
Literatura: |
Guziur J., Woźniak M. (2006). Produkcja ryb w małych zbiornikach. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa. Mamcarz A. (red.) (2008). Larwikultura reofilnych ryb karpiowatych. Wyd. UWM, Olsztyn. Opuszyński K. (1973). Przykazania hodowcy ryb roślinożernych. Opracowanie IRŚ, Olsztyn. Rudnicki A. (red.) (1956). Poradnik rybaka stawowego. PWRiL, Warszawa. Rudnicki A. (red.) (1963). Hodowla ryb w stawach. PWRiL, Warszawa. Steffens W. (red.) (1986). Intensywna produkcja ryb. PWRiL, Warszawa. Wojda R. (2015). Chów i hodowla karpia. Wyd. IRŚ, Olsztyn. Wojda R., Cieśla M., Ostaszewska M., Śliwiński J. (2009). Hodowla ryb dodatkowych w stawach karpiowych. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa. Wiśniewolski W. (1978). Początkowe wyniki chowu suma. Opracowanie IRŚ, Olsztyn. Żarski D. (red.) (2011). Lin – rybactwo i akwakultura. Wyd. UWM, Olsztyn. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: Posiada wiedzę dotyczącą metod chowu poszczególnych sortymentów wybranych gatunków ryba dodatkowych utrzymywanych w gospodarstwach karpiowych Zna podstawowe założenia techniczne gospodarstw karpiowych dostosowanych do wychowu poszczególnych gatunków ryb dodatkowych Umiejętności: Potrafi samodzielnie sformułować zalecenia dotyczące modyfikacji produkcji stawowej pod kątem wprowadzenia różnych gatunków ryb dodatkowych Dopasowuje stosowane narzędzia i metody połowu do wymagań poszczególnych gatunków ryb dodatkowych Zna mocne i słabe punkty cyklu produkcyjnego poszczególnych gatunków ryb dodatkowych; potrafi przewidywać krytyczne ogniwa produkcji, przeciwdziałać stratom i optymalizować gospodarkę stawową pod kątem wprowadzenia dodatkowej produkcji Potrafi dostosować system żywienia do wymagań poszczególnych gatunków ryb dodatkowych Kompetencje społeczne: Dostrzega potrzebę właściwego podziału obowiązków i organizacji pracy w gospodarstwie stawowym utrzymującym ryby dodatkowe Ma świadomość zagrożeń dla środowiska naturalnego wynikających z wprowadzania do gospodarki stawowej ryb nierodzimych |
Metody i kryteria oceniania: |
Pozytywną ocenę po przejściu kursu student uzyskuje na podstawie pisemnego testu jednokrotnego wyboru z całości materiału Aby uzyskać ocenę 3,0 (dst) student musi udzielić 55-60% poprawnych odpowiedzi, 3,5 (pdst) - 61-70%, 4,0 (db) - 71-80%, 4,5 (pdb) - 81-90%, 5,0 (bdb) - powyżej 90% Procentowy udział ocen z wykładów i ćwiczeń w ocenie końcowej wynosi: wykłady 50% - ćwiczenia 50% |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.