Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Ryby dodatkowe w gospodarstwach karpiowych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: H.3s.DOD9.NI.HRBXY
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Ryby dodatkowe w gospodarstwach karpiowych
Jednostka: Katedra Ichtiobiologii i Rybactwa
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Celem przedmiotu jest przekazanie teoretycznej wiedzy i praktycznych umiejętności wychowu wybranych gatunków ryb dodatkowych w gospodarstwie stawowym ukierunkowanych na produkcję karpia. Na wykładach omawiane są biologiczne, hodowlane i techniczne założenia produkcji ryb dodatkowych, ekonomiczne i środowiskowe korzyści płynące z dywersyfikacji produkcji w tego typu obiektach stawowych, jak również perspektywy dalszego rozwoju tej gałęzi akwakultury. Na ćwiczeniach studenci są zaznajamiani z metodami wychowu kolejnych sortymentów wybranych gatunków ryb dodatkowych. Część zajęć ćwiczeniowych ma charakter praktyczny i odbywa się w Rybackiej Stacji Doświadczalnej.

Pełny opis:

Wykłady:

Ekonomiczne i kulturowe uwarunkowania chowu ryb dodatkowych

Biologiczna charakterystyka wybranych gatunków ryb dodatkowych

Techniczne założenia produkcji ryb dodatkowych w stawach karpiowych

Perspektywy rozwoju chowu ryb dodatkowych w gospodarstwach karpiowych

Zagrożenia dla zdrowotności ryb i środowiska przyrodniczego wynikające z chowu ryb dodatkowych w gospodarstwie karpiowym

Ćwiczenia:

Metody chowu ryb drapieżnych (szczupak, sandacz, sum, bass wielkogębowy, miętus) w stawach karpiowych

Metody chowu innych ryb karpiowatych (karasie, lin, płoć, wzdręga, tołpygi, amur) w stawach karpiowych

Metody chowu reofilnych ryb karpiowatych w stawach karpiowych

Metody chowu jesiotrów w stawach karpiowych

Odłów i zimowanie wybranych gatunków ryb dodatkowych

Literatura:

Guziur J., Woźniak M. (2006). Produkcja ryb w małych zbiornikach. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa.

Mamcarz A. (red.) (2008). Larwikultura reofilnych ryb karpiowatych. Wyd. UWM, Olsztyn.

Opuszyński K. (1973). Przykazania hodowcy ryb roślinożernych. Opracowanie IRŚ, Olsztyn.

Rudnicki A. (red.) (1956). Poradnik rybaka stawowego. PWRiL, Warszawa.

Rudnicki A. (red.) (1963). Hodowla ryb w stawach. PWRiL, Warszawa.

Steffens W. (red.) (1986). Intensywna produkcja ryb. PWRiL, Warszawa.

Wojda R. (2015). Chów i hodowla karpia. Wyd. IRŚ, Olsztyn.

Wojda R., Cieśla M., Ostaszewska M., Śliwiński J. (2009). Hodowla ryb dodatkowych w stawach karpiowych. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa.

Wiśniewolski W. (1978). Początkowe wyniki chowu suma. Opracowanie IRŚ, Olsztyn.

Żarski D. (red.) (2011). Lin – rybactwo i akwakultura. Wyd. UWM, Olsztyn.

Efekty uczenia się:

Wiedza:

Posiada wiedzę dotyczącą metod chowu poszczególnych sortymentów wybranych gatunków ryba dodatkowych utrzymywanych w gospodarstwach karpiowych

Zna podstawowe założenia techniczne gospodarstw karpiowych dostosowanych do wychowu poszczególnych gatunków ryb dodatkowych

Umiejętności:

Potrafi samodzielnie sformułować zalecenia dotyczące modyfikacji produkcji stawowej pod kątem wprowadzenia różnych gatunków ryb dodatkowych

Dopasowuje stosowane narzędzia i metody połowu do wymagań poszczególnych gatunków ryb dodatkowych

Zna mocne i słabe punkty cyklu produkcyjnego poszczególnych gatunków ryb dodatkowych; potrafi przewidywać krytyczne ogniwa produkcji, przeciwdziałać stratom i optymalizować gospodarkę stawową pod kątem wprowadzenia dodatkowej produkcji

Potrafi dostosować system żywienia do wymagań poszczególnych gatunków ryb dodatkowych

Kompetencje społeczne:

Dostrzega potrzebę właściwego podziału obowiązków i organizacji pracy w gospodarstwie stawowym utrzymującym ryby dodatkowe

Ma świadomość zagrożeń dla środowiska naturalnego wynikających z wprowadzania do gospodarki stawowej ryb nierodzimych

Metody i kryteria oceniania:

Pozytywną ocenę po przejściu kursu student uzyskuje na podstawie

pisemnego testu jednokrotnego wyboru z całości materiału

Aby uzyskać ocenę 3,0 (dst) student musi udzielić 55-60% poprawnych odpowiedzi,

3,5 (pdst) - 61-70%,

4,0 (db) - 71-80%,

4,5 (pdb) - 81-90%,

5,0 (bdb) - powyżej 90%

Procentowy udział ocen z wykładów i ćwiczeń w ocenie końcowej wynosi:

wykłady 50% - ćwiczenia 50%

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)