Chemia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | A.s2.CHXXX.SI.OZEXY |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Chemia |
Jednostka: | Instytut Chemii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Program obejmuje: 1. Najważniejsze zagadnienia z chemii ogólnej i nieorganicznej ze szczególnym uwzględnieniem budowy materii, kinetyki reakcji, równowagi w roztworach elektrolitów i procesów oksydacyjno-redukcyjnych. 2. Podstawowe zagadnienia z chemii organicznej ze szczególnym uwzględnieniem budowy i właściwości grup funkcyjnych oraz poznanie właściwości głównych rodzajów związków organicznych. Student nabywa umiejętności pracy w laboratorium chemicznym, zapoznaje się z podstawowymi czynnościami w zakresie: a. jakościowej i ilościowej analizy chemicznej (ważenie, odmierzanie cieczy z różną dokładnością, sporządzanie roztworów, w tym roztworów mianowanych, analiza ilościowa w zakresie alkacymetrii i oksydymetrii, pomiar pH i.t.d.). b. chemii organicznej, procesy jednostkowe (destylacja, krystalizacja, ekstrakcja, sublimacja), metody syntezy i analizy najważniejszych grup związków organicznych. |
Pełny opis: |
Wykład Elementy budowy materii: Cząstki elementarne. Elektronowa struktura atomu. Elektroujemność. Potencjał jonizacji. Wiązania chemiczne. (2 godz.) Kinetyka reakcji: Szybkość reakcji chemicznych. Reakcje odwracalne i stan równowagi chemicznej. Stała równowagi reakcji chemicznej. Reguła przekory. (1 godz.) Równowagi w roztworach elektrolitów: Dysocjacja elektrolityczna, stała i stopień dysocjacji. Teorie dysocjacji kwasów i zasad. Iloczyn jonowy wody, wykładnik stężenia jonów wodorowych pH. Hydroliza soli. Roztwory buforowe. Iloczyn rozpuszczalności. (3 godz.) Procesy oksydacyjno-redukcyjne. Powstawanie potencjału elektrod. Równanie Nernsta. Potencjał normalny i szereg napięciowy pierwiastków. Typy elektrod. Kierunek reakcji samorzutnej. Reakcje utlenienia i redukcji. (2 godz.) Wybrane zagadnienia systematyki nieorganicznej, charakterystyka pierwiastków bloków s, p, d. (2 godz.) Struktura elektronowa atomu węgla (hybrydyzacja orbitali atomowych, tworzenie orbitali molekularnych). (1 godz.) Węglowodory alifatyczne i aromatyczne (nazewnictwo, izomeria, reakcje addycji do wiązań wielokrotnych, reakcje substytucji wolnorodnikowej, reakcje substytucji elektrofilowej, wpływ skierowujący podstawników). (2 godz.) Grupy funkcyjne – podstawowe właściwości fizykochemiczne. (2 godz.) Ćwiczenia laboratoryjne 1. Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnych. Regulamin pracowni chemicznej. Odpady chemiczne i ich utylizacja. Szkło i sprzęt laboratoryjny. Podstawowe czynności laboratoryjne: ogrzewanie w probówce, ogrzewanie w zlewce, sączenie, ważenie, odmierzanie cieczy. 2. Reakcje chemiczne i ich klasyfikacja. Reakcje charakterystyczne (specyficzne) niektórych jonów. Obliczenia stechiometryczne. 3. Sporządzanie roztworów HCl i NaOH o stężeniu 0,1 mol/dm3 do oznaczeń alkacymetrycznych. Obliczenia ze stężeń. 4. Kolokwium 1. Równania reakcji, obliczenia stechiometryczne i ze stężeń Wstęp do metod objętościowych w analizie objętościowej. 5. Alkacymetria, mianowanie roztworów HCl i NaOH, oznaczanie zawartości kwasów i zasad w roztworach. Obliczenia alkacymetryczne. 6. Metoda redoksometryczna: mianowanie roztworu KMnO4, manganometryczne oznaczanie zawartości jonów żelaza(II) w roztworze. 7. Kolokwium 2. Reakcje i obliczenia w metodach objętościowych Roztwory elektrolitów, pomiar pH. 8. Węglowodory – reakcje charakterystyczne. 9. Alkohole i fenole – reakcje charakterystyczne 10. Aldehydy i ketony - reakcje charakterystyczne. 11. Kolokwium 3. Węglowodory, alkohole i fenole, aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe – reakcje charakterystyczne. 12. Pochodne kwasów karboksylowych (chlorki, bezwodniki, amidy, estry) – reakcje charakterystyczne. 13. Kolokwium 4. Kwasy karboksylowe i ich pochodne, Aminy, aminokwasy, białka - budowa, właściwości i reakcje charakterystyczne. 14. Węglowodany: budowa, właściwości, reakcje charakterystyczne. 15. Uzupełnienie zaległości. Zaliczenia. Warunki zaliczenia przedmiotu Wykonanie ćwiczeń praktycznych i sporządzenie poprawnych sprawozdań. Uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich sprawdzianów i kolokwiów. |
Literatura: |
Literatura zalecana Chemia nieorganiczna: 1. P. Szlachcic, J. Szymońska, B. Jarosz, E. Drozdek, O. Michalski, A. Wisła-Świder. „Chemia I. Skrypt do ćwiczeń laboratoryjnych z chemii nieorganicznej i analitycznej”, Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, 2014 2. A. Erndt "Podstawy chemii ogólnej i nieorganicznej" PWN, Warszawa 1989. 3. A. Bielański "Podstawy chemii nieorganicznej" PWN, Warszawa 1986. Chemia organiczna: 1. M. Litwin, Sz. Styka -Wlazło, J. Szymońska „Chemia organiczna” , Nowa Era, Warszawa 2005 2. A. Erndt „Chemia organiczna” cz.1 i 2, Akademia Rolnicza, Kraków 1996 3. H. Hart „Chemia organiczna. Krótki kurs.” Warszawa, PZWL 2006 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: Student - interpretuje i bilansuje równania reakcji w formie cząsteczkowej i jonowej, - rozróżnia podstawowe rodzaje wiązań w cząsteczkach i na ich podstawie wnioskuje o właściwościach fizykochemicznych związków; - opisuje właściwości wybranych związków nieorganicznych i określa zakres ich zastosowań w ochronie środowiska, - interpretuje i analizuje przebieg reakcji elektrolitów zachodzących w roztworach wodnych, - wykonuje obliczenia chemiczne w zakresie obliczeń stechiometrycznych, wyznaczania stężenia molowego i procentowego, oznaczania pH, - rozróżnia grupy funkcyjne w związkach organicznych i właściwości fizykochemiczne wynikające z ich obecności, - analizuje i opisuje reaktywność poszczególnych grup związków organicznych, Umiejętności: - sprawnie posługuje się podstawowym sprzętem laboratoryjnym, - sporządza roztwory o zadanym stężeniu, - wykonuje miareczkowania alkacymetryczne i redoksometryczne, - opracowuje wyniki przeprowadzonych badań i doświadczeń chemicznych, wyciąga wnioski z uzyskanych wyników, Kompetencje społeczne: - organizuje pracę w małym zespole przy przygotowywaniu i wykonywaniu reakcji i oznaczeń chemicznych, - ma świadomość niebezpieczeństw znajdujących się w pracowni chemicznej, - dostrzega potrzebę ciągłego pogłębiania wiedzy i umiejętności. |
Metody i kryteria oceniania: |
Student opracowuje podlegające weryfikacji sprawozdanie z każdego wykonanego samodzielnie ćwiczenia. W ciągu semestru pisze kolokwia dotyczące kolejnych partii materiału. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest zaliczenie wszystkich sprawozdań i pozytywne oceny z kolokwiów. Ocena końcowa jest średnią ocen z kolokwiów. Przedmiot kończy się egzaminem w formie pisemnej. 1. Ocena niedostateczna (2,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie co najmniej jednej z trzech składowych (W, U lub K) przedmiotowych efektów kształcenia student uzyska mniej niż 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 2. Ocena dostateczna (3,0): wystawiana jest wtedy, jeśli w zakresie każdej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia student uzyska przynajmniej 50% obowiązujących efektów dla danej składowej. 3. Ocena ponad dostateczna (3,5): wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej z trzech składowych (W, U lub K) efektów kształcenia (średnio 61-70%). 4. Podobny sposób obliczania ocen jak przedstawiony w pkt. 3 przyjęto dla ocen dobrej (4,0 - średnio 71-80%), ponad dobrej (4,5 - średnio 81-90%) i bardzo dobrej (5,0 - średnio >90%). UWAGA: Prowadzący zajęcia, na podstawie stopnia opanowania przez studenta obowiązujących treści programowych danego przedmiotu, w oparciu o własne doświadczenie dydaktyczne, formułuje ocenę, posługując się podanymi wyżej kryteriami formalnymi. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.